သစ္ၿငိမ္း | ၾကာသပေတးေန႔၊ စက္တင္ဘာလ ၁၃ ရက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၁၅ နာရီ ၁၉ မိနစ္
ျပည္တြင္းစားသံုးဆီ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်မႈႏွင့္ အရည္အေသြးေကာင္းစားသံုးဆီမ်ား ျပည္တြင္းတြင္ စားသံုးဆီ ဖူလံု တြင္က်ယ္စြာ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ႏုိင္ရန္ႏွင့္ ဆီထြက္သီးႏွံစုိက္ပ်ဳိးမႈဖြံ႔ၿဖိဳးတြင္ က်ယ္လာေစရန္ အေျခခံ လုိအပ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ စက္မႈလက္မႈကုန္ ထုတ္လုပ္သူမ်ားအသင္းအဖြဲ႕ဝင္ တစ္ဦးလည္းျဖစ္ ၿပီး ၁၉၉၂ ခုႏွစ္မွ ဧရာဝတီ ေျမပဲဆီ ထုတ္လုပ္ ျဖန္႔ျဖဴးမႈကို ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည့္ ဦးခင္စုိးႏွင့္ မဇၥ်ိမတုိ႔ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္း ထားသည္မ်ားထဲမွ အခ်ဳိ႕ကုိ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။
ေမး။ ။ လက္ရွိျပည္တြင္းစားသံုးဆီထုတ္လုပ္မႈအေျခအေနကုိ အရင္ဆံုးေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ ျပည္တြင္းဆီထုတ္လုပ္မႈကေတာ့ အခုလက္ရွိက ကုန္ၾကမ္းေပၚကာစျဖစ္ေနၿပီ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇြန္၊ ဇူလုိင္၊ၾသဂုတ္မွာ က တ႐ုတ္ကုိအထြက္မ်ားတဲ့အတြက္ ကုန္ၾကမ္းျပတ္တဲ့အထိျဖစ္သြားတယ္။ အခ်ဳိ႕စက္ေတြဆုိရင္ တစ္လလံုးမွ ငါးရက္ေလာက္၊ ၁ဝရက္ေလာက္သာလည္ရတာမ်ဳိးေတြျဖစ္သြားတယ္။ အခုေတာ့ ပဲဆန္အသစ္ေပၚေနၿပီ။ ဝယ္လုိ႔လည္းရေနတယ္။
ေမး။ ။ ျပည္ပကတင္သြင္းတဲ့ စားအုန္းဆီေစ်းႏႈန္းနဲ႔ ျပည္တြင္းကထုတ္တဲ့ ပဲဆီ၊ ႏွမ္းဆီ ေစ်းႏႈန္း ကြာဟမႈ ရွိေနတဲ့အေပၚ မူတည္ၿပီး စားအုန္းဆီစားသံုးမႈ ပမာဏမ်ားျပားေနတယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေစ်းႏႈန္း ကြာဟမႈအေပၚ ထိန္းေပးႏုိင္မယ့္ နည္းလမ္းမ်ားရွိပါသလား။
ေျဖ။ ။ စားအုန္းဆီနဲ႔ယွဥ္ရင္ ဆီေစ်းကုိထိန္းေပးႏုိင္မလားဆုိတာမွာ စားအုန္းဆီနဲ႔ ယွဥ္ေရာင္းခုိင္းရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မေရာင္းႏုိင္ဘူး။ ပဲဆီ၊ ႏွမ္းဆီရဲ႕ အားသာခ်က္က ကမၻာမွာကုိက စားအုန္းဆီထက္အားသာၿပီး စားသံုးသူေတြက တန္ဖိုးထားစားေနတာ တစ္ကမၻာလံုးသိတယ္။
ေမး။ ။ အဲလုိ ေစ်းႏႈန္းကုိ ယွဥ္ေရာင္းတာမ်ဳိးမဟုတ္ေတာင္ စားသံုးသူအမ်ားစု လက္လွမ္းမီႏုိင္မယ့္
ေစ်းမ်ဳိးကုိေရာ ဆီလုပ္ငန္းရွင္ေတြဘက္က လုပ္ေဆာင္ေပးႏုိင္ပါသလား။
ေျဖ။ ။ အရင္က တစ္ေန႔ကုိ ေပပါသံုးဆယ္ေရာင္းၿပီးေတာ့ တစ္ပိႆာကုိ ၅ဝဝ ျမတ္မွေရာင္းမယ္။ ပီပါ ၁၅ဝ ေရာင္းရတဲ့ေန႔က်ရင္ တစ္ပိႆာကုိ ၁၅ဝ အျမတ္နဲ႔ေရာင္းခ်င္လည္းေရာင္းမယ္။ စက္မႈလက္မႈ လုပ္ငန္းကမ်ားမ်ား ထြက္ေလ။ ကုန္က်စရိတ္နည္းေလ အက်ဳိးအျမတ္ကုိနည္းနည္းယူၿပီးေတာ့ မ်ားမ်ားေရာင္းရရင္ အက်ဳိးအျမတ္ အတူတူပဲ။ ေရာင္းတဲ့ေစ်းကြက္က်ယ္ျပန္႔ၿပီး မ်ားမ်ားေရာင္းရရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကေစ်းေလွ်ာ့ ေရာင္းမွာပဲ။
ေမး။ ။ ျပည္ပကတင္သြင္းမႈမျပဳဘဲ ျပည္တြင္းကစက္နဲ႔ ျပည္တြင္းစားသံုးမႈဖူလံုေအာင္ ထုတ္လုပ္ႏုိင္ပါ သလား။
ေျဖ။ ။ ျပည္တြင္းစားသံုးမႈဖူလံုဖုိ႔အတြက္က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔စက္ေတြသာ အကုန္လည္ခြင့္ရရင္ေက်ာ္ေအာင္ကုိ ထုတ္ႏုိင္တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ စက္ေပါင္း ၃,ဝဝဝ ေလာက္ရွိတယ္။
တကယ္လည္ပတ္ေနတာ အနည္းဆံုး ၂,ဝဝဝ ေလာက္ရွိတယ္။ တစ္ေန႔ ၂၅ ပီပါက်ႀကိတ္ႏုိင္တဲ့ စက္က ေထာင္နဲ႔ခ်ီ ရွိတယ္။ ပီပါ ၅ဝ အထက္ၾကိတ္ႏုိင္တဲ့စက္ေပါင္းက ၂ဝဝ ေလာက္ရွိတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံက တစ္ရက္ကုိပီပါ ၈၅ဝဝ ေလာက္ပဲ လုိတယ္။ တကယ္လုိ႔ ဆီထြက္သီးႏွံဖူလံုလုိ႔ လံုလံုေလာက္ေလာက္ၾကိတ္ခြင့္ရရင္ ျမန္မာျပည္စားတဲ့ဆီက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီက စက္ေတြက ေအးေဆးပဲ။
ေမး။ ။ အဲဒီ့ျပည္တြင္းတစ္ႏွစ္လုိအပ္တဲ့ စားသံုးဆီပီပါ ၈၅ဝဝ ထုတ္ႏုိင္ဖုိ႔ေရာ ဆီထြက္သီးႏွံက လုံေလာက္ႏုိင္ ပါသလား။
ေျဖ။ ။ အခုလက္ရွိဆီထြက္သီးႏွံစုိက္ေနတာ ဧကႏွစ္သန္းေလာက္ရွိတယ္လုိ႔သိရတယ္။ ျပည္ပက စားအုန္းဆီ တင္သြင္းမႈမရွိဘူးဆုိရင္လည္း ဒီဧကနဲ႔ တင္ ႏုိင္ငံတြင္းေလာက္ေအာင္ထုတ္လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။
ေမး။ ။ စက္ေတြအကုန္လည္ပတ္ႏုိင္ဖုိ႔။ ျပည္တြင္းလုိအပ္တဲ့ ဆီပမာဏကုိ စက္ပုိင္းက အျပည့္အဝ ထုတ္လုပ္ ခြင့္ရႏုိင္ဖုိ႔ ဘာေတြ လုပ္ေဆာင္သင့္တယ္လုိ႔ထင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ျပည္တြင္းေစ်းကြက္ကေနၿပီး ျပည္တြင္းဆီစက္ေတြကုိ အားေပးမႈျဖစ္ေအာင္ ျပည္တြင္း
ေစ်းကြက္ကုိ ဖန္တီးေပးရမယ္။ ျပည္တြင္းအားက ကုိယ့္အားပဲ။ ျပည္တြင္း လူဦးေရ သန္း ၆ဝ ဝယ္စား တာသည္ ျပည္ပကေန တန္ခ်ိန္ သံုးသိန္းခြဲ ဝယ္စားေနမယ့္ေစ်းကြက္ကုိ သူမ်ားကုိေပးမယ့္ ပုိက္ဆံေစ်းကြက္ကုိ ကုိယ့္ျပည္တြင္း ေစ်းကြက္အျဖစ္ ဖန္တီးယူလုိ႔မရဘူးလား။ ေမွာင္ခုိလမ္ေၾကာင္းကေန တရားမဝင္ဝင္ေနတဲ့ဆီကုိလည္း တားျမစ္ေပးဖုိ႔ မေကာင္းဘူး လား။ ဒါမွသာ ျပည္တြင္းေစ်းကြက္
ေအာင္ျမင္လာမွာျဖစ္တယ္။ ျပည္တြင္းေစ်းကြက္ မေအာင္ျမင္ ရင္၊ ျပည္တြင္းဆီ စက္ေတြ တုိးတက္မႈမရွိရင္ ေခတ္မီတဲ့နည္းပညာေတြ ဘယ္လုိလုပ္ေျပာင္းလဲႏုိင္မလဲ။ ဝယ္ယူ ႏုိင္မလဲ။
ေမး။ ။ ျပည္တြင္းစားသံုးဆီကုိ ျပည္ပတင္ပုိ႔ႏုိင္တဲ့အဆင့္ထိ ေရာက္ေအာင္ဆုိရင္ စက္ေတြ ေခတ္မီဖုိ႔လုိ တယ္ လုိ႔ေျပာၾကပါတယ္။ စက္ေတြေခတ္မီဖုိ႔၊ အရည္အေသြးေကာင္းတဲ့ဆီရရွိဖုိ႔ ဆုိရင္ဘာေတြလုိအပ္ပါ သလဲ။
ေျဖ။ ။ ျပည္တြင္းစက္နဲ႔တင္ ျပည္ပတင္ပုိ႔တဲ့အရည္အေသြးမီေအာင္လုပ္ႏုိင္တယ္။ ျပည္ပကုိတင္ပုိ႔ႏုိင္ဖုိ႔ အမွန္ တကယ္ လုိေနတဲ့အခ်က္က သန္႔စင္တဲ့ ကုန္ေခ်ာရဖုိ႔ရယ္။ ကုန္ေခ်ာထုတ္လုပ္ရာမွာ ထုတ္လုပ္မႈ အဆင့္တုိင္း သန္႔စင္မႈလည္းရွိရမယ္။ ကုန္ၾကမ္းေကာင္းရင္ ကုန္ေခ်ာေကာင္းဖုိ႔က မခဲယဥ္းဘူး။ မႈိတက္ၿပီး ပုိးထုိးထားတဲ့ ပဲကုိၾကိတ္တာ အစစ္လုိ႔ေျပာလုိ႔ရေပမယ့္ စားသံုးရန္သင့္တဲ့ ပဲဆီအသန္႔လုိ႔ေျပာလုိ႔မရဘူး။
ေမး။ ။ ကုန္ၾကမ္းေကာင္းရင္ ကုန္ေခ်ာေကာင္းဖုိ႔မခဲယဥ္းဘူးဆုိေတာ့ ကုန္ၾကမ္းေကာင္းဖုိ႔ ဘယ္လုိလုပ္ေဆာင္ သင့္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ အစုိဓာတ္ဘယ္ေလာက္နဲ႔ ေျမပဲဆန္ကုိထိန္းသိမ္းထားရမယ္။ အစုိဓာတ္မ်ားေနရင္ အေျခာက္ခံစက္နဲ႔ အစုိဓာတ္ကုိခ်ရမယ္။ အေျခာက္ခံစက္နဲ႔ခ်ထားတဲ့ ေျမပဲဆန္ကုိသာလွ်င္ သုိေလွာင္ျခင္း၊ သယ္ေဆာင္ျခင္းလုပ္ရ မယ္။ စုိေနတဲ့ ေျမပဲ ဆန္ကုိ သုိေလွာင္ျခင္း၊ ပံုထားျခင္းမလုပ္ရဘူး။
ေမး။ ။ အဲဒီလုိ႔ မလုပ္ခဲ့ဘူးဆုိရင္ ဘာျဖစ္ႏုိင္ပါသလဲ။ ေနာက္ဆက္တြဲအက်ဳိးဆက္ကေရာ ဘယ္လုိရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ အဲက်ရင္ သူက အစုိဓာတ္မ်ားၿပီးမႈိျဖစ္ လာျဖစ္မယ္။ ေျမပဲဆီရဲ႕ အဓိကအဆုိးဆံုးအျပစ္က မႈိဆိပ္ပဲ။ အဲဒီ မႈိဆိပ္ကင္းစင္တဲ့ ေျမပဲဆန္ျဖစ္ဖုိ႔ အေျခာက္ခံစက္ရွိရမယ္။ အစိုအဓါတ္ထိန္းညိႈေပးတဲ႕စက္ရွိရမယ္။ ဒါမွသာလွ်င္ သတ္မွတ္တဲ့ အပူခ်ိန္အတြင္း၊ သတ္မွတ္တဲ့အစုိ၊ အေျခာက္အတြင္းမွာ ကုန္ၾကမ္းကုိသုိေလွာင္ထားတဲ့အတြက္ မႈိဆိပ္ျဖစ္ေစတဲ့ ဘက္တီးရီးယားေတြ ပြားတာမရွိေတာ့ဘူး။ စားသံုးရန္သင့္တဲ့ ပဲဆီအသန္႔ဆုိတာ မႈိကင္းစင္ရ မယ္။
ေမး။ ။ အဲလုိအေျခာက္ခံစက္ေတြ ထားရွိလာေအာင္နဲ႔ စနစ္တက်သံုးစြဲလာေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ကုိင္ရင္ အဆင္ေျပေစႏုိင္ပါမလဲ။
ေျဖ။ ။ အဲဒါကုိ ဆီစက္ပုိင္ရွင္ေတြလည္း သိေအာင္အသိပညာမွ်ေဝရမယ္။ အဲဒီလုိစက္မ်ဳိးသူတုိ႔ဆီမွာ ရွိေအာင္ လည္းလုပ္ရမယ္။ မလုပ္ႏုိင္ရင္လည္း ဘံုပုိင္ဆုိင္မႈမ်ဳိး ဆီထြက္သီးႏွံထြက္တဲ့ တစ္ၿမိဳ႕တစ္နယ္မွာ တစ္ခုႏႈန္း တည္ေထာင္ၿပီးေတာ့မွ လုိတဲ့သူကသြားၿပီး နဝလီေပးတဲ့စနစ္နဲ႔ အေျခာက္ခံတာတုိ႔၊ အေအးခံတာတုိ႔လုပ္လုိ႔ရမယ္။ တစ္ဦးခ်င္းမဝယ္ႏုိင္ရင္ စုေပါင္းဝယ္ေပါ့။ စုိက္ပ်ဳိးတဲ့ေနရာမွာ မ်ဳိးေကာင္းမ်ဳိးသန္႔ကုိ စုိက္ပ်ဳိးႏုိင္ေအာင္ အၾကံဥာဏ္ေပးရမယ္။
ေမး။ ။ မ်ဳိးေကာင္းမ်ဳိးသန္႔ကုိ စုိက္ပ်ဳိးႏုိင္ဖုိ႔ လုိအပ္တာေလးေတြလည္း ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ အဲဒါက အသင္းအဖြဲ႕နဲ႔လုပ္ မွရမယ္။ ဒါေပမယ့္ မိ႐ုိးဖလာအရ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းကုိင္တဲ့ နယ ေတြက သူနယ္နဲ႔ သူရွိတယ္။ မိ႐ုိးဖလာအရ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းကုိင္ၿပီးေတာ့ အခုအခ်ိန္ထိလည္း ပစၥည္းေကာင္းကုိင္တဲ့ နယ္ေတြကုိ ေစ်းေကာင္းေပးၿပီး ေရြးဝယ္ရမယ္။ ပစၥည္းေကာင္း ေကာင္းေကာင္း မကုိင္တတ္တဲ့နယ္ေတြကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းကုိင္တတ္ေအာင္ သင္ေပးၿပီးေတာ့ စြဲေခၚရမယ္။ စည္း႐ံုးရမယ္။
ေမး။ ။ ျပည္တြင္းစားသံုးဆီဖူလုံဖုိ႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္ထိထုတ္လုပ္ရပါမလဲ။ လက္ရွိ ျပည္ပက တင္သြင္း ေနတဲ့ စားအုန္းဆီနဲ႔ ျပည္တြင္းမွာ ထုတ္လုပ္ေနတဲ့ စားသံုးဆီအပုိင္းကုိလည္း ရွင္းျပေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ ျပည္တြင္းစားသံုးဆီဖူလံုဖုိ႔အတြက္ ခန္႔မွန္း ထားၾကတာကေတာ့ တစ္ႏွစ္ကုိ တန္ခ်ိန္ေျခာက္သိန္း ခန္႔မွန္း ထားတယ္။ အဲလုိခန္႔မွန္းထားရာမွာ ျပည္ပကေန တစ္လကုိ တန္သံုးေသာင္းနဲ႔ တစ္ႏွစ္ကုိ သံုးသိန္းခြဲ ေလာက္သြင္း တယ္။ ျပည္တြင္းက ႏွစ္သိန္းခြဲေလာက္ထုတ္လုပ္တယ္လုိ႔ေျပာတယ္။
ေမး။ ။ လက္ရွိမွာ ဆီထြက္သီးႏွံေတြကုိ ျပည္ပတင္ပို႔ခြင့္ျပဳမႈအေျခအေနနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ အခုက ဆီကုန္ၾကမ္းကုိ အားလံုးျပည္ပတင္ပုိ႔ခြင့္ျပဳလုိက္ၿပီ။ အဲလုိဖြင့္ေပးလိုက္တဲ့ အက်ဳိးဆက္ကေတာ့ ႏွမ္းဆီက အညာက အဓိကစားတာဆုိေတာ့ သိပ္ထိခိုက္မႈမရွိေပမယ့္
ႏွမ္းဖက္ကေတာ့ ရွားသြား တယ္။ ႏွမ္းဖက္ တစ္ပိႆာတစ္ေထာင္ေလာက္ျဖစ္သြားတယ္။ ေျမပဲကုိ ခြင့္ျပဳလုိက္တာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ထိခုိက္တယ္။ ႏွမ္းဆီကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ၂ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ပဲ စားတာ။ ေျမပဲဆီကုိ ၈ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ စားတယ္။
ေမး။ ။ အဲလုိဆုိေတာ့ ပဲဆီ၊ ႏွမ္းဆီရဲ႕ ေစ်းကြက္ေစ်းႏႈန္းအေပၚ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈကေရာ ဘယ္လုိ ရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဆီထြက္သီးႏွံကုိ ျပည္ပကုိတင္ပို႔တဲ့အတြက္ ေစ်းေတြအရမ္းျမင့္သြားတယ္။ အရင္တုန္းက
ေျမပဲဆန္ က တစ္ပိႆာ ၁၅ဝဝ၊ ၁၆ဝဝ ကေန အခု ၂၅ဝဝ ထိေအာင္ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီအတြက္ လယ္သမားေတြက ေစ်းေကာင္းရသြားတယ္။ ပုိ႔တဲ့သူ ေတြအလုပ္ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပည္တြင္း ဆီစားသူေတြက အရင္က ၃၈ဝဝ ေလာက္နဲ႔ဝယ္စားရ တာကေန ၅၃ဝဝ ျဖစ္သြားတယ္။ ျပည္တြင္း
ေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြက ပဲဖတ္ ၆၅ဝ ေလာက္နဲ႔ ဝယ္လုိ႔ရေနရာကေန ၁ဝဝဝ ေလာက္ျဖစ္သြားတယ္။ ကုန္ၾကမ္းေစ်းတက္ၿပီဆုိတာနဲ႔ အဲဒီကုန္ၾကမ္းနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ကုန္ေခ်ာ၊ ေဘးထြက္ပစၥည္းအားလံုး လုိက္တက္သြားတယ္။
ေမး။ ။ ျပည္တြင္းစားသံုးဆီဖူလံုစြာထုတ္လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္ေတြဘက္က သေဘာ ထားနဲ႔ တာဝန္ယူမႈအပုိင္းကုိ ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံျပည္တြင္းစားသံုးဆီ ဖူလံုဖုိ႔နဲ႔ ျပည္တြင္းစားသံုးဆီ ထုတ္လုပ္ဖုိ႔ ကိစၥသည္ ျပည္တြင္း စက္မႈ လက္မႈ လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္တဲ့ ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားရဲ႕ ရပုိင္ခြင့္ျဖစ္သလုိ တာဝန္လည္း
ျဖစ္တယ္။ ျပည္တြင္း ဆီဖူလံုဖုိ႔ က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕တာဝန္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ ျပည္တြင္းဆီေရာင္းခ်ျခင္း၊ ထုတ္လုပ္ျခင္း၊ ျပည္တြင္း ဆီထြက္သီးႏွံဖြံ႔ၿဖိဳး တုိးတက္ေအာင္ အားေပးျခင္းဆုိတဲ့က႑ေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ တာဝန္ပဲ။ အဲဒီက ျဖစ္ေပၚလာတဲ့။ စားသံုးသူေတြက ေပးလာတဲ့ အက်ဳိးအျမတ္ေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ရပုိင္ခြင့္ပဲ။
ေမး။ ။ အဲလုိရပုိင္ခြင့္နဲ႔ တာဝန္ယူလုပ္ေဆာင္ႏုိင္မႈအတြက္ အသင္းအဖြဲ႕တစ္ခုအေနနဲ႔ ရပ္တည္လုပ္
ေဆာင္ သင့္တယ္လုိ႔ ျမင္ပါသလား။ အသင္းတစ္ခုရဲ႕ အေရးပါမႈကုိလည္း ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းျဖစ္ေပၚလာေရး အေရးပါမႈက ျမန္မာႏုိင္ငံေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ဖုိ႔ အတြက္ လည္း အေျခခံအေၾကာင္းတရားထဲမွာပါတယ္။ ဆီထြက္သီးႏွံဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ဖုိ႔ကိစၥသည္ ဆီထြက္သီးႏွံ စုိက္ပ်ဳိးၿပီး ဆီထြက္ သီးႏွံကုန္ၾကမ္းေရာင္းရ႐ံုေလာက္နဲ႔ေတာ့ စုိက္ပ်ဳိးသူနဲ႔ ေရာင္းသူပဲ ပုိက္ဆံရသြားမယ္။ ျပည္တြင္း စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္းတုိးတက္လာမွာမဟုတ္ဘူး။
ေမး။ ။ အဲဒီအသင္းျဖစ္ေပၚလာဖုိ႔ေရာ လုပ္ေဆာင္ေနပါသလား။
ေျဖ။ ။ ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းျဖစ္ေပၚလာဖုိ႔ ဆီစက္ပုိင္ရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သက္ဆုိင္ရာလူၾကီး ေတြ ဆီကုိ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲတင္ျပထားတယ္။ အခုလက္ရွိျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီး ဦးဝင္းျမင့္ကလည္း ဖြဲ႕ေပးဖုိ႔ ေျပာထားၿပီးၿပီ။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အေျခအေနေပးမယ္ဆုိတာကေတာ့ မသိရေသးဘူး။ အဲဒီ့အသင္း ျမန္ျမန္ျဖစ္ ေလေကာင္းေလပဲ။ ျမန္ျမန္ျဖစ္ရင္ စုိက္ပ်ဳိးတဲ့ေတာင္သူေတြလည္း စုိက္ပ်ဳိးသီးႏွံအတြက္ အာမခံခ်က္ ရွိလာ မယ္။
ေမး။ ။ အဲဒီအသင္းေပၚေပါက္လာရင္ ရရွိမယ့္အက်ဳိးေက်းဇူးကုိလည္း သံုးသပ္ေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ စုိက္ပ်ဳိးေရးအေျခခံစက္မႈလက္မႈႏုိင္ငံလုိ႔ေျပာလုိက္တာနဲ႔ကုိ ဆီစက္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္း ဟာ ဂုဏ္ျဒပ္အေနနဲ႔ရွိကုိရွိရမယ္။ ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းေပၚလာတာနဲ႔ ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က ပါလာရမယ္။ အဲဒီမွာ ဆီထြက္သီးႏွံ စုိက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္သူေတြ ဘဝျမင့္မားဖုိ႔။ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္တဲ့ သန္႔ရွင္းလက္ဆတ္တဲ့ ဆီရရွိဖုိ႔။ ေမြးျမဴေရးုလုပ္ငန္းရွင္ေတြအတြက္ ေဘးထြက္ ပစၥည္းေတြကုိလည္း သန္႔ရွင္း
ေကာင္းမြန္တဲ့ ေဘးထြက္ပစၥည္းေတြ ရရွိဖုိ႔။ ႏုိင္ငံတကာ က်န္းမာေရးအဆင့္ အတန္းနဲ႔ညီတဲ့ စားသံုးဆီ ေတြတင္ ပုိ႔ႏုိင္ဖုိ႔။ အဲဒီ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ပါလာမွာပဲ။
ျပည္တြင္းစားသံုးဆီ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်မႈႏွင့္ အရည္အေသြးေကာင္းစားသံုးဆီမ်ား ျပည္တြင္းတြင္ စားသံုးဆီ ဖူလံု တြင္က်ယ္စြာ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ႏုိင္ရန္ႏွင့္ ဆီထြက္သီးႏွံစုိက္ပ်ဳိးမႈဖြံ႔ၿဖိဳးတြင္ က်ယ္လာေစရန္ အေျခခံ လုိအပ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ စက္မႈလက္မႈကုန္ ထုတ္လုပ္သူမ်ားအသင္းအဖြဲ႕ဝင္ တစ္ဦးလည္းျဖစ္ ၿပီး ၁၉၉၂ ခုႏွစ္မွ ဧရာဝတီ ေျမပဲဆီ ထုတ္လုပ္ ျဖန္႔ျဖဴးမႈကို ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည့္ ဦးခင္စုိးႏွင့္ မဇၥ်ိမတုိ႔ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္း ထားသည္မ်ားထဲမွ အခ်ဳိ႕ကုိ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။
 |
| ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္ ဦးခင္စိုး |
ေမး။ ။ လက္ရွိျပည္တြင္းစားသံုးဆီထုတ္လုပ္မႈအေျခအေနကုိ အရင္ဆံုးေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ ျပည္တြင္းဆီထုတ္လုပ္မႈကေတာ့ အခုလက္ရွိက ကုန္ၾကမ္းေပၚကာစျဖစ္ေနၿပီ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇြန္၊ ဇူလုိင္၊ၾသဂုတ္မွာ က တ႐ုတ္ကုိအထြက္မ်ားတဲ့အတြက္ ကုန္ၾကမ္းျပတ္တဲ့အထိျဖစ္သြားတယ္။ အခ်ဳိ႕စက္ေတြဆုိရင္ တစ္လလံုးမွ ငါးရက္ေလာက္၊ ၁ဝရက္ေလာက္သာလည္ရတာမ်ဳိးေတြျဖစ္သြားတယ္။ အခုေတာ့ ပဲဆန္အသစ္ေပၚေနၿပီ။ ဝယ္လုိ႔လည္းရေနတယ္။
ေမး။ ။ ျပည္ပကတင္သြင္းတဲ့ စားအုန္းဆီေစ်းႏႈန္းနဲ႔ ျပည္တြင္းကထုတ္တဲ့ ပဲဆီ၊ ႏွမ္းဆီ ေစ်းႏႈန္း ကြာဟမႈ ရွိေနတဲ့အေပၚ မူတည္ၿပီး စားအုန္းဆီစားသံုးမႈ ပမာဏမ်ားျပားေနတယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေစ်းႏႈန္း ကြာဟမႈအေပၚ ထိန္းေပးႏုိင္မယ့္ နည္းလမ္းမ်ားရွိပါသလား။
ေျဖ။ ။ စားအုန္းဆီနဲ႔ယွဥ္ရင္ ဆီေစ်းကုိထိန္းေပးႏုိင္မလားဆုိတာမွာ စားအုန္းဆီနဲ႔ ယွဥ္ေရာင္းခုိင္းရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မေရာင္းႏုိင္ဘူး။ ပဲဆီ၊ ႏွမ္းဆီရဲ႕ အားသာခ်က္က ကမၻာမွာကုိက စားအုန္းဆီထက္အားသာၿပီး စားသံုးသူေတြက တန္ဖိုးထားစားေနတာ တစ္ကမၻာလံုးသိတယ္။
ေမး။ ။ အဲလုိ ေစ်းႏႈန္းကုိ ယွဥ္ေရာင္းတာမ်ဳိးမဟုတ္ေတာင္ စားသံုးသူအမ်ားစု လက္လွမ္းမီႏုိင္မယ့္
ေစ်းမ်ဳိးကုိေရာ ဆီလုပ္ငန္းရွင္ေတြဘက္က လုပ္ေဆာင္ေပးႏုိင္ပါသလား။
ေျဖ။ ။ အရင္က တစ္ေန႔ကုိ ေပပါသံုးဆယ္ေရာင္းၿပီးေတာ့ တစ္ပိႆာကုိ ၅ဝဝ ျမတ္မွေရာင္းမယ္။ ပီပါ ၁၅ဝ ေရာင္းရတဲ့ေန႔က်ရင္ တစ္ပိႆာကုိ ၁၅ဝ အျမတ္နဲ႔ေရာင္းခ်င္လည္းေရာင္းမယ္။ စက္မႈလက္မႈ လုပ္ငန္းကမ်ားမ်ား ထြက္ေလ။ ကုန္က်စရိတ္နည္းေလ အက်ဳိးအျမတ္ကုိနည္းနည္းယူၿပီးေတာ့ မ်ားမ်ားေရာင္းရရင္ အက်ဳိးအျမတ္ အတူတူပဲ။ ေရာင္းတဲ့ေစ်းကြက္က်ယ္ျပန္႔ၿပီး မ်ားမ်ားေရာင္းရရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကေစ်းေလွ်ာ့ ေရာင္းမွာပဲ။
ေမး။ ။ ျပည္ပကတင္သြင္းမႈမျပဳဘဲ ျပည္တြင္းကစက္နဲ႔ ျပည္တြင္းစားသံုးမႈဖူလံုေအာင္ ထုတ္လုပ္ႏုိင္ပါ သလား။
ေျဖ။ ။ ျပည္တြင္းစားသံုးမႈဖူလံုဖုိ႔အတြက္က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔စက္ေတြသာ အကုန္လည္ခြင့္ရရင္ေက်ာ္ေအာင္ကုိ ထုတ္ႏုိင္တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ စက္ေပါင္း ၃,ဝဝဝ ေလာက္ရွိတယ္။
တကယ္လည္ပတ္ေနတာ အနည္းဆံုး ၂,ဝဝဝ ေလာက္ရွိတယ္။ တစ္ေန႔ ၂၅ ပီပါက်ႀကိတ္ႏုိင္တဲ့ စက္က ေထာင္နဲ႔ခ်ီ ရွိတယ္။ ပီပါ ၅ဝ အထက္ၾကိတ္ႏုိင္တဲ့စက္ေပါင္းက ၂ဝဝ ေလာက္ရွိတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံက တစ္ရက္ကုိပီပါ ၈၅ဝဝ ေလာက္ပဲ လုိတယ္။ တကယ္လုိ႔ ဆီထြက္သီးႏွံဖူလံုလုိ႔ လံုလံုေလာက္ေလာက္ၾကိတ္ခြင့္ရရင္ ျမန္မာျပည္စားတဲ့ဆီက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီက စက္ေတြက ေအးေဆးပဲ။
ေမး။ ။ အဲဒီ့ျပည္တြင္းတစ္ႏွစ္လုိအပ္တဲ့ စားသံုးဆီပီပါ ၈၅ဝဝ ထုတ္ႏုိင္ဖုိ႔ေရာ ဆီထြက္သီးႏွံက လုံေလာက္ႏုိင္ ပါသလား။
ေျဖ။ ။ အခုလက္ရွိဆီထြက္သီးႏွံစုိက္ေနတာ ဧကႏွစ္သန္းေလာက္ရွိတယ္လုိ႔သိရတယ္။ ျပည္ပက စားအုန္းဆီ တင္သြင္းမႈမရွိဘူးဆုိရင္လည္း ဒီဧကနဲ႔ တင္ ႏုိင္ငံတြင္းေလာက္ေအာင္ထုတ္လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။
ေမး။ ။ စက္ေတြအကုန္လည္ပတ္ႏုိင္ဖုိ႔။ ျပည္တြင္းလုိအပ္တဲ့ ဆီပမာဏကုိ စက္ပုိင္းက အျပည့္အဝ ထုတ္လုပ္ ခြင့္ရႏုိင္ဖုိ႔ ဘာေတြ လုပ္ေဆာင္သင့္တယ္လုိ႔ထင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ျပည္တြင္းေစ်းကြက္ကေနၿပီး ျပည္တြင္းဆီစက္ေတြကုိ အားေပးမႈျဖစ္ေအာင္ ျပည္တြင္း
ေစ်းကြက္ကုိ ဖန္တီးေပးရမယ္။ ျပည္တြင္းအားက ကုိယ့္အားပဲ။ ျပည္တြင္း လူဦးေရ သန္း ၆ဝ ဝယ္စား တာသည္ ျပည္ပကေန တန္ခ်ိန္ သံုးသိန္းခြဲ ဝယ္စားေနမယ့္ေစ်းကြက္ကုိ သူမ်ားကုိေပးမယ့္ ပုိက္ဆံေစ်းကြက္ကုိ ကုိယ့္ျပည္တြင္း ေစ်းကြက္အျဖစ္ ဖန္တီးယူလုိ႔မရဘူးလား။ ေမွာင္ခုိလမ္ေၾကာင္းကေန တရားမဝင္ဝင္ေနတဲ့ဆီကုိလည္း တားျမစ္ေပးဖုိ႔ မေကာင္းဘူး လား။ ဒါမွသာ ျပည္တြင္းေစ်းကြက္
ေအာင္ျမင္လာမွာျဖစ္တယ္။ ျပည္တြင္းေစ်းကြက္ မေအာင္ျမင္ ရင္၊ ျပည္တြင္းဆီ စက္ေတြ တုိးတက္မႈမရွိရင္ ေခတ္မီတဲ့နည္းပညာေတြ ဘယ္လုိလုပ္ေျပာင္းလဲႏုိင္မလဲ။ ဝယ္ယူ ႏုိင္မလဲ။
ေမး။ ။ ျပည္တြင္းစားသံုးဆီကုိ ျပည္ပတင္ပုိ႔ႏုိင္တဲ့အဆင့္ထိ ေရာက္ေအာင္ဆုိရင္ စက္ေတြ ေခတ္မီဖုိ႔လုိ တယ္ လုိ႔ေျပာၾကပါတယ္။ စက္ေတြေခတ္မီဖုိ႔၊ အရည္အေသြးေကာင္းတဲ့ဆီရရွိဖုိ႔ ဆုိရင္ဘာေတြလုိအပ္ပါ သလဲ။
ေျဖ။ ။ ျပည္တြင္းစက္နဲ႔တင္ ျပည္ပတင္ပုိ႔တဲ့အရည္အေသြးမီေအာင္လုပ္ႏုိင္တယ္။ ျပည္ပကုိတင္ပုိ႔ႏုိင္ဖုိ႔ အမွန္ တကယ္ လုိေနတဲ့အခ်က္က သန္႔စင္တဲ့ ကုန္ေခ်ာရဖုိ႔ရယ္။ ကုန္ေခ်ာထုတ္လုပ္ရာမွာ ထုတ္လုပ္မႈ အဆင့္တုိင္း သန္႔စင္မႈလည္းရွိရမယ္။ ကုန္ၾကမ္းေကာင္းရင္ ကုန္ေခ်ာေကာင္းဖုိ႔က မခဲယဥ္းဘူး။ မႈိတက္ၿပီး ပုိးထုိးထားတဲ့ ပဲကုိၾကိတ္တာ အစစ္လုိ႔ေျပာလုိ႔ရေပမယ့္ စားသံုးရန္သင့္တဲ့ ပဲဆီအသန္႔လုိ႔ေျပာလုိ႔မရဘူး။
ေမး။ ။ ကုန္ၾကမ္းေကာင္းရင္ ကုန္ေခ်ာေကာင္းဖုိ႔မခဲယဥ္းဘူးဆုိေတာ့ ကုန္ၾကမ္းေကာင္းဖုိ႔ ဘယ္လုိလုပ္ေဆာင္ သင့္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ အစုိဓာတ္ဘယ္ေလာက္နဲ႔ ေျမပဲဆန္ကုိထိန္းသိမ္းထားရမယ္။ အစုိဓာတ္မ်ားေနရင္ အေျခာက္ခံစက္နဲ႔ အစုိဓာတ္ကုိခ်ရမယ္။ အေျခာက္ခံစက္နဲ႔ခ်ထားတဲ့ ေျမပဲဆန္ကုိသာလွ်င္ သုိေလွာင္ျခင္း၊ သယ္ေဆာင္ျခင္းလုပ္ရ မယ္။ စုိေနတဲ့ ေျမပဲ ဆန္ကုိ သုိေလွာင္ျခင္း၊ ပံုထားျခင္းမလုပ္ရဘူး။
ေမး။ ။ အဲဒီလုိ႔ မလုပ္ခဲ့ဘူးဆုိရင္ ဘာျဖစ္ႏုိင္ပါသလဲ။ ေနာက္ဆက္တြဲအက်ဳိးဆက္ကေရာ ဘယ္လုိရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ အဲက်ရင္ သူက အစုိဓာတ္မ်ားၿပီးမႈိျဖစ္ လာျဖစ္မယ္။ ေျမပဲဆီရဲ႕ အဓိကအဆုိးဆံုးအျပစ္က မႈိဆိပ္ပဲ။ အဲဒီ မႈိဆိပ္ကင္းစင္တဲ့ ေျမပဲဆန္ျဖစ္ဖုိ႔ အေျခာက္ခံစက္ရွိရမယ္။ အစိုအဓါတ္ထိန္းညိႈေပးတဲ႕စက္ရွိရမယ္။ ဒါမွသာလွ်င္ သတ္မွတ္တဲ့ အပူခ်ိန္အတြင္း၊ သတ္မွတ္တဲ့အစုိ၊ အေျခာက္အတြင္းမွာ ကုန္ၾကမ္းကုိသုိေလွာင္ထားတဲ့အတြက္ မႈိဆိပ္ျဖစ္ေစတဲ့ ဘက္တီးရီးယားေတြ ပြားတာမရွိေတာ့ဘူး။ စားသံုးရန္သင့္တဲ့ ပဲဆီအသန္႔ဆုိတာ မႈိကင္းစင္ရ မယ္။
ေမး။ ။ အဲလုိအေျခာက္ခံစက္ေတြ ထားရွိလာေအာင္နဲ႔ စနစ္တက်သံုးစြဲလာေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ကုိင္ရင္ အဆင္ေျပေစႏုိင္ပါမလဲ။
ေျဖ။ ။ အဲဒါကုိ ဆီစက္ပုိင္ရွင္ေတြလည္း သိေအာင္အသိပညာမွ်ေဝရမယ္။ အဲဒီလုိစက္မ်ဳိးသူတုိ႔ဆီမွာ ရွိေအာင္ လည္းလုပ္ရမယ္။ မလုပ္ႏုိင္ရင္လည္း ဘံုပုိင္ဆုိင္မႈမ်ဳိး ဆီထြက္သီးႏွံထြက္တဲ့ တစ္ၿမိဳ႕တစ္နယ္မွာ တစ္ခုႏႈန္း တည္ေထာင္ၿပီးေတာ့မွ လုိတဲ့သူကသြားၿပီး နဝလီေပးတဲ့စနစ္နဲ႔ အေျခာက္ခံတာတုိ႔၊ အေအးခံတာတုိ႔လုပ္လုိ႔ရမယ္။ တစ္ဦးခ်င္းမဝယ္ႏုိင္ရင္ စုေပါင္းဝယ္ေပါ့။ စုိက္ပ်ဳိးတဲ့ေနရာမွာ မ်ဳိးေကာင္းမ်ဳိးသန္႔ကုိ စုိက္ပ်ဳိးႏုိင္ေအာင္ အၾကံဥာဏ္ေပးရမယ္။
ေမး။ ။ မ်ဳိးေကာင္းမ်ဳိးသန္႔ကုိ စုိက္ပ်ဳိးႏုိင္ဖုိ႔ လုိအပ္တာေလးေတြလည္း ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ အဲဒါက အသင္းအဖြဲ႕နဲ႔လုပ္ မွရမယ္။ ဒါေပမယ့္ မိ႐ုိးဖလာအရ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းကုိင္တဲ့ နယ ေတြက သူနယ္နဲ႔ သူရွိတယ္။ မိ႐ုိးဖလာအရ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းကုိင္ၿပီးေတာ့ အခုအခ်ိန္ထိလည္း ပစၥည္းေကာင္းကုိင္တဲ့ နယ္ေတြကုိ ေစ်းေကာင္းေပးၿပီး ေရြးဝယ္ရမယ္။ ပစၥည္းေကာင္း ေကာင္းေကာင္း မကုိင္တတ္တဲ့နယ္ေတြကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းကုိင္တတ္ေအာင္ သင္ေပးၿပီးေတာ့ စြဲေခၚရမယ္။ စည္း႐ံုးရမယ္။
ေမး။ ။ ျပည္တြင္းစားသံုးဆီဖူလုံဖုိ႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္ထိထုတ္လုပ္ရပါမလဲ။ လက္ရွိ ျပည္ပက တင္သြင္း ေနတဲ့ စားအုန္းဆီနဲ႔ ျပည္တြင္းမွာ ထုတ္လုပ္ေနတဲ့ စားသံုးဆီအပုိင္းကုိလည္း ရွင္းျပေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ ျပည္တြင္းစားသံုးဆီဖူလံုဖုိ႔အတြက္ ခန္႔မွန္း ထားၾကတာကေတာ့ တစ္ႏွစ္ကုိ တန္ခ်ိန္ေျခာက္သိန္း ခန္႔မွန္း ထားတယ္။ အဲလုိခန္႔မွန္းထားရာမွာ ျပည္ပကေန တစ္လကုိ တန္သံုးေသာင္းနဲ႔ တစ္ႏွစ္ကုိ သံုးသိန္းခြဲ ေလာက္သြင္း တယ္။ ျပည္တြင္းက ႏွစ္သိန္းခြဲေလာက္ထုတ္လုပ္တယ္လုိ႔ေျပာတယ္။
ေမး။ ။ လက္ရွိမွာ ဆီထြက္သီးႏွံေတြကုိ ျပည္ပတင္ပို႔ခြင့္ျပဳမႈအေျခအေနနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ အခုက ဆီကုန္ၾကမ္းကုိ အားလံုးျပည္ပတင္ပုိ႔ခြင့္ျပဳလုိက္ၿပီ။ အဲလုိဖြင့္ေပးလိုက္တဲ့ အက်ဳိးဆက္ကေတာ့ ႏွမ္းဆီက အညာက အဓိကစားတာဆုိေတာ့ သိပ္ထိခိုက္မႈမရွိေပမယ့္
ႏွမ္းဖက္ကေတာ့ ရွားသြား တယ္။ ႏွမ္းဖက္ တစ္ပိႆာတစ္ေထာင္ေလာက္ျဖစ္သြားတယ္။ ေျမပဲကုိ ခြင့္ျပဳလုိက္တာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ထိခုိက္တယ္။ ႏွမ္းဆီကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ၂ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ပဲ စားတာ။ ေျမပဲဆီကုိ ၈ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ စားတယ္။
ေမး။ ။ အဲလုိဆုိေတာ့ ပဲဆီ၊ ႏွမ္းဆီရဲ႕ ေစ်းကြက္ေစ်းႏႈန္းအေပၚ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈကေရာ ဘယ္လုိ ရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဆီထြက္သီးႏွံကုိ ျပည္ပကုိတင္ပို႔တဲ့အတြက္ ေစ်းေတြအရမ္းျမင့္သြားတယ္။ အရင္တုန္းက
ေျမပဲဆန္ က တစ္ပိႆာ ၁၅ဝဝ၊ ၁၆ဝဝ ကေန အခု ၂၅ဝဝ ထိေအာင္ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီအတြက္ လယ္သမားေတြက ေစ်းေကာင္းရသြားတယ္။ ပုိ႔တဲ့သူ ေတြအလုပ္ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပည္တြင္း ဆီစားသူေတြက အရင္က ၃၈ဝဝ ေလာက္နဲ႔ဝယ္စားရ တာကေန ၅၃ဝဝ ျဖစ္သြားတယ္။ ျပည္တြင္း
ေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြက ပဲဖတ္ ၆၅ဝ ေလာက္နဲ႔ ဝယ္လုိ႔ရေနရာကေန ၁ဝဝဝ ေလာက္ျဖစ္သြားတယ္။ ကုန္ၾကမ္းေစ်းတက္ၿပီဆုိတာနဲ႔ အဲဒီကုန္ၾကမ္းနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ကုန္ေခ်ာ၊ ေဘးထြက္ပစၥည္းအားလံုး လုိက္တက္သြားတယ္။
ေမး။ ။ ျပည္တြင္းစားသံုးဆီဖူလံုစြာထုတ္လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္ေတြဘက္က သေဘာ ထားနဲ႔ တာဝန္ယူမႈအပုိင္းကုိ ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံျပည္တြင္းစားသံုးဆီ ဖူလံုဖုိ႔နဲ႔ ျပည္တြင္းစားသံုးဆီ ထုတ္လုပ္ဖုိ႔ ကိစၥသည္ ျပည္တြင္း စက္မႈ လက္မႈ လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္တဲ့ ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားရဲ႕ ရပုိင္ခြင့္ျဖစ္သလုိ တာဝန္လည္း
ျဖစ္တယ္။ ျပည္တြင္း ဆီဖူလံုဖုိ႔ က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕တာဝန္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ ျပည္တြင္းဆီေရာင္းခ်ျခင္း၊ ထုတ္လုပ္ျခင္း၊ ျပည္တြင္း ဆီထြက္သီးႏွံဖြံ႔ၿဖိဳး တုိးတက္ေအာင္ အားေပးျခင္းဆုိတဲ့က႑ေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ တာဝန္ပဲ။ အဲဒီက ျဖစ္ေပၚလာတဲ့။ စားသံုးသူေတြက ေပးလာတဲ့ အက်ဳိးအျမတ္ေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ရပုိင္ခြင့္ပဲ။
ေမး။ ။ အဲလုိရပုိင္ခြင့္နဲ႔ တာဝန္ယူလုပ္ေဆာင္ႏုိင္မႈအတြက္ အသင္းအဖြဲ႕တစ္ခုအေနနဲ႔ ရပ္တည္လုပ္
ေဆာင္ သင့္တယ္လုိ႔ ျမင္ပါသလား။ အသင္းတစ္ခုရဲ႕ အေရးပါမႈကုိလည္း ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းျဖစ္ေပၚလာေရး အေရးပါမႈက ျမန္မာႏုိင္ငံေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ဖုိ႔ အတြက္ လည္း အေျခခံအေၾကာင္းတရားထဲမွာပါတယ္။ ဆီထြက္သီးႏွံဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ဖုိ႔ကိစၥသည္ ဆီထြက္သီးႏွံ စုိက္ပ်ဳိးၿပီး ဆီထြက္ သီးႏွံကုန္ၾကမ္းေရာင္းရ႐ံုေလာက္နဲ႔ေတာ့ စုိက္ပ်ဳိးသူနဲ႔ ေရာင္းသူပဲ ပုိက္ဆံရသြားမယ္။ ျပည္တြင္း စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္းတုိးတက္လာမွာမဟုတ္ဘူး။
ေမး။ ။ အဲဒီအသင္းျဖစ္ေပၚလာဖုိ႔ေရာ လုပ္ေဆာင္ေနပါသလား။
ေျဖ။ ။ ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းျဖစ္ေပၚလာဖုိ႔ ဆီစက္ပုိင္ရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သက္ဆုိင္ရာလူၾကီး ေတြ ဆီကုိ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲတင္ျပထားတယ္။ အခုလက္ရွိျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီး ဦးဝင္းျမင့္ကလည္း ဖြဲ႕ေပးဖုိ႔ ေျပာထားၿပီးၿပီ။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အေျခအေနေပးမယ္ဆုိတာကေတာ့ မသိရေသးဘူး။ အဲဒီ့အသင္း ျမန္ျမန္ျဖစ္ ေလေကာင္းေလပဲ။ ျမန္ျမန္ျဖစ္ရင္ စုိက္ပ်ဳိးတဲ့ေတာင္သူေတြလည္း စုိက္ပ်ဳိးသီးႏွံအတြက္ အာမခံခ်က္ ရွိလာ မယ္။
ေမး။ ။ အဲဒီအသင္းေပၚေပါက္လာရင္ ရရွိမယ့္အက်ဳိးေက်းဇူးကုိလည္း သံုးသပ္ေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ စုိက္ပ်ဳိးေရးအေျခခံစက္မႈလက္မႈႏုိင္ငံလုိ႔ေျပာလုိက္တာနဲ႔ကုိ ဆီစက္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္း ဟာ ဂုဏ္ျဒပ္အေနနဲ႔ရွိကုိရွိရမယ္။ ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းေပၚလာတာနဲ႔ ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က ပါလာရမယ္။ အဲဒီမွာ ဆီထြက္သီးႏွံ စုိက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္သူေတြ ဘဝျမင့္မားဖုိ႔။ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္တဲ့ သန္႔ရွင္းလက္ဆတ္တဲ့ ဆီရရွိဖုိ႔။ ေမြးျမဴေရးုလုပ္ငန္းရွင္ေတြအတြက္ ေဘးထြက္ ပစၥည္းေတြကုိလည္း သန္႔ရွင္း
ေကာင္းမြန္တဲ့ ေဘးထြက္ပစၥည္းေတြ ရရွိဖုိ႔။ ႏုိင္ငံတကာ က်န္းမာေရးအဆင့္ အတန္းနဲ႔ညီတဲ့ စားသံုးဆီ ေတြတင္ ပုိ႔ႏုိင္ဖုိ႔။ အဲဒီ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ပါလာမွာပဲ။
