မဇၥ်ိမသတင္းဌာန | ေသာၾကာေန႔၊ ၾသဂုတ္လ ၃၁ ရက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၁၃ နာရီ ၄၈ မိနစ္
ဒီကေန႔ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ဟာ ဘယ္ကို သြားေနပါသလဲ။ ျပည္သူ႔အက်ိဴးစီးပြားကို ေဆြးေႏြးၾကတာ မ်ိဴးလား၊ မိမိတို႔လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ အာဏာနဲ႔ အခြင့္အေရးေတြ တိုးျမႇင့္ဖို႔လား ဆိုတာ ေမးစရာရွိလာပါျပီ။
လက္ရွိလႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အေျခအတင္ေျပာဆိုေနတာေတြကို ၾကည့္တာနဲ႔တင္ ႏွစ္ျခမ္း ကြဲေနျပီလို႔ ျပည္သူေတြက ျမင္ေနရပါျပီ။ ေရြးခ်ယ္ခံ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက တဘက္၊ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ေတြက တဘက္ အျပန္အလွန္ ေျပာဆိုေနၾကတာ ဒီတပတ္လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ အသြင္တရပ္ပါ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ဝ၁ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲက တက္လာတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ဦးေဆာင္ၿပီး ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒက သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းထားတဲ့ အခြင့္အာဏာ အဆင့္အတန္းထက္ ပိုၿပီး ရဖို႔အတြက္ အာေဘာင္ အာရင္းသန္သန္ ဥပေဒပုဒ္မေတြ ရြတ္ၿပီး ေတာင္းဆိုေနတာ အမ်ားအျမင္ပါပဲ။ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ၾကည့္ေတာ့ ဖဲြ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒအရ ျပ႒ာန္းခ်က္နဲ႔ အညီ ျဖစ္သင့္တယ္လို႔ ေျပာဆိုၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ဒီကိစၥေတြ ေဆြးေႏြးေနတာ လနဲ႔ခ်ီၿပီး ၾကာေနပါျပီ။ ေန႔စဥ္ စကိုင္းနက္ ႐ုပ္သံက လႊတ္ေတာ္ ခ်ယ္နယ္မွာလည္း ဒီအေရးကိုပဲ ဦးစားေပး ေဆြးေႏြးေနၾကတာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူအမ်ားစု ၾကည့္ရႈႏိုင္တဲ့ ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကားနဲ႔ ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာေတြမွာေတာ့ ဒီအေရးကို အက်ယ္တဝင့္ ထုတ္ေဖာ္ ျပသတာေတာ့ မေတြ႔ရပါဘူး။
သမၼတႀကီးနဲ႔ ဝန္ႀကီးေတြဟာ ႏိုင္ငံမွာ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေရေဘးဒုကၡသည္ေတြကို ကြင္းဆင္းၾကည့္ရႈေဆာင္ရြက္ေနခ်ိန္မွာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ဘာကို အေလးထား ေဆြးေႏြးေနၾကပါသလဲ။ ေမးခြန္းထုတ္စရာပါ။
ဒီလိုဆိုတဲ့အတြက္ သမၼတႀကီးနဲ႔ သူ႔အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ေတြကို အထူးခ်ီးေျမႇာက္ ေျပာဆိုေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ သူ႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေကာင္းရင္ ေကာင္းသလို ခ်ီးေျမႇာက္ေျပာဆိုၿပီး မေကာင္းရင္ မေကာင္းသလို ေဝဖန္ေထာက္ျပ ဖို႔က ျပည္သူတဦး အေနနဲ႔လည္း တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ယုံၾကည္လို႔လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
တဘက္က လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေန႔စဥ္ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔ အာဏာအတြက္ ေခါင္းစဥ္အမ်ိဴးမ်ိဴး တပ္ၿပီး ေဆြးေႏြးေနၾကတာ ဟာ တကယ္ေရာ ျပည္သူေတြအတြက္ လုပ္ေနတာ ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ ျပည္တြင္းမွာေနထိုင္တဲ့ ျပည္သူေတြက ေမးခြန္းေတြ ထုတ္လာၾကာပါျပီ။ သူတို႔ေတြက ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္လိုက္တဲ့ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ဆိုတဲ့ အသုံးအႏႈန္းနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ လခရိကၡာေတြ စားသုံးၿပီး ကိုယ္လိုရာကို ဆြဲယူ တင္ျပေနၾကတယ္လို႔ ျမင္လာပါ တယ္။
ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္ တရပ္ကို ဦးတည္သြားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အခက္အခဲမ်ိဴးစုံ၊ စိန္ေခၚမႈ မ်ိဴးစုံကို နည္းမ်ိဴးစုံနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနၾကရၿပီး လႊတ္ေတာ္ထဲမွာေတာ့ တန္ခိုးၾသဇာ အာဏာ အတြက္ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔ ခိုင္မာလာေရးကိုသာ အသုံးအႏႈန္းမ်ိဴးစုံနဲ႔ လွည့္ပတ္ ေျပာေနတယ္လို႔ ျပည္သူတဦးအေနနဲ႔ ႐ိုးသားစြာ ျမင္မိပါတယ္။
စာေရးသူ၏ တဦးတည္း ပုဂၢလိက အျမင္မွာေတာ့ အရင္ နအဖ အစိုးရအဖြဲ႔က နံပါတ္ ၃ ေနရာမွာ ရွိခဲ့တဲ့ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးက ယခုအခါ အဆင့္ ေတာ္ေတာ္ ေလ်ာ့က်သြားခဲ့တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ သူဟာ မၾကာခင္မွာပဲ ႏုိင္ငံဝန္ထမ္းေတြကို လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၅ဝ ေက်ာ္ေလာက္က လစာ၊ ရိကၡာမ်ိဳး ရသင့္တယ္ဆိုတဲ့ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ မက္လုံးမ်ိဴး ေပးၿပီး အစိုးရအဖြဲ႔ကို စိန္ေခၚ ေတာင္းဆိုခဲ့ဖူးတာကို
ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။
အခု ဒုတိယအေခါက္လို႔ ေျပာႏိုင္မယ့္ အခါမွာေတာ့ ေရြးခ်ယ္ခံ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ (အမတ္) ေတြရဲ႕ အဆင့္အတန္းကို အာဏာပိုင္ ၃ ရပ္ (ဝန္ႀကီးအဆင့္) နဲ႔ အညီ တန္းတူ ရႏိုင္ဖို႔ စည္း႐ုံးၿပီး ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ထပ္စိန္ေခၚျပန္သလားလို႔ ယူဆမိပါတယ္။
ဒီအခါမွာ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရတဲ့ ခုံ႐ုံးအဖြဲ႔နဲ႔ ထိပ္တိုက္ ေတြ႔ၿပီး ခုံ႐ုံး ဥကၠ႒နဲ႔ အဖြဲ႔ကို လႊတ္ေတာ္ထဲေခၚၿပီး စြပ္စြဲျပစ္တင္ေဝဖန္ၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲကာလက တက္လာခဲ့တဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးေတြ အမ်ားစုဟာ အမွန္တကယ္ ျပည္သူ႔ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔ တက္လာခဲ့တာလားဆိုတာ သံသယ ရွိေနခဲ့တဲ့အတြက္ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ အစစ္လို႔ ေျပာလို႔ရႏိုင္ပါ့မလား။
ဒီလိုဆိုရင္ ၂ဝ၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲက တက္လာတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကေကာ ဘယ္ကို သြားေနပါသလဲ။ လူညီရင္ ‘ဤ’ ကို ‘က်ြဲ’ ဖတ္လို႔ရတာနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းက တျခားစီပါပဲ။ ဒါျဖင့္ သူတို႔ေတြ အမ်ား မိုးခါးေရ ေသာက္တုိင္း ဘာေၾကာင့္ လိုက္ေသာက္ေနၾကပါလိမ့္။ ေမးခြန္းထုတ္စရာပါ။ အခြင့္အေရးကိုျပၿပီး စည္း႐ုံးခံရတဲ့ အတြက္ ေၾကာင့္လား။
အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းက ပုဂၢိဳလ္ေတြကို လႊတ္ေတာ္က ထိန္းေက်ာင္းႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ နည္းစနစ္ေတြက အမ်ားႀကီးပါ။ ဒါကို မစဥ္းစားဘဲ တန္းတူအခြင့္တူ ရဖို႔ဆိုတာက အေျခခံဥပေဒမွာလည္း မပါဘူးလို႔ မွတ္သားမိပါတယ္။ မပါတဲ့အတြက္ ျပင္ရန္လည္း မလိုဘူးလို႔ ထင္ျမင္ပါတယ္။
လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ ၾသဇာအာဏာဟာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ၾသဇာအာဏာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ၾသဇာအာဏာကို မလိုက္ႏိုင္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရး မ႑ိဳင္ေတြဟာ ေရရွည္ ဘယ္လိုမွ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ မရွိပါဘူး။ ၾသဇာသက္ေရာက္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အာဏာသက္ေရာက္ဖို႔ မလိုပါ။ အာဏာအတြက္ အဆင့္အတန္း တိုးဖို႔လည္း မလိုပါ။
ယခုအေျခခံဥပေဒကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရတဲ့ ခုံ႐ုံးကို လႊတ္ေတာ္က စုံစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္ဖြဲ႔ စစ္ေဆးဖို႔ လုပ္လာျပန္ပါတယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိပါသလား။ ဒီအဖြဲ႔ရဲ႕ တာဝန္အရွိဆုံး ပုဂၢိဳလ္ကေကာ ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာ အထိ သမာသမတ္ရွိရွိ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မွာလဲဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္မိပါတယ္။
အမိႈက္က စၿပီး ျပသာဒ္ မီးေလာင္တဲ့အထိ မေရာက္ရေလေအာင္ ဒီမိုကေရစီလမ္းစဥ္ကို တဖြဖြေျပာဆိုခဲ့ၾကတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီးမ်ား၊ တုိင္းရင္းသား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးမ်ားနဲ႔ မိမိကိုယ္ကို သမာသမတ္က်က် လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္ဟု ယူဆၾကေသာ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးမ်ားက အခ်ိန္မီ ေျဖရွင္းႏိုင္ၾကဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
“လႊတ္ေတာ္အသံ၊ ျပည္သူ႔အသံ” ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔အညီ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ အသံသပ္သပ္မဟုတ္ဘဲ ျပည္သူ႔အသံ စစ္စစ္ကိုသာ နားေထာင္ၿပီး ႏိုင္ငံဖြံျဖိဳးေရးကို အေလးေပးၾကဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုပါတယ္။ ။
အၿငိမ္းစား ဝန္ထမ္းတဦး
ဒီကေန႔ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ဟာ ဘယ္ကို သြားေနပါသလဲ။ ျပည္သူ႔အက်ိဴးစီးပြားကို ေဆြးေႏြးၾကတာ မ်ိဴးလား၊ မိမိတို႔လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ အာဏာနဲ႔ အခြင့္အေရးေတြ တိုးျမႇင့္ဖို႔လား ဆိုတာ ေမးစရာရွိလာပါျပီ။
လက္ရွိလႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အေျခအတင္ေျပာဆိုေနတာေတြကို ၾကည့္တာနဲ႔တင္ ႏွစ္ျခမ္း ကြဲေနျပီလို႔ ျပည္သူေတြက ျမင္ေနရပါျပီ။ ေရြးခ်ယ္ခံ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက တဘက္၊ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ေတြက တဘက္ အျပန္အလွန္ ေျပာဆိုေနၾကတာ ဒီတပတ္လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ အသြင္တရပ္ပါ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ဝ၁ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲက တက္လာတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ဦးေဆာင္ၿပီး ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒက သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းထားတဲ့ အခြင့္အာဏာ အဆင့္အတန္းထက္ ပိုၿပီး ရဖို႔အတြက္ အာေဘာင္ အာရင္းသန္သန္ ဥပေဒပုဒ္မေတြ ရြတ္ၿပီး ေတာင္းဆိုေနတာ အမ်ားအျမင္ပါပဲ။ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ၾကည့္ေတာ့ ဖဲြ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒအရ ျပ႒ာန္းခ်က္နဲ႔ အညီ ျဖစ္သင့္တယ္လို႔ ေျပာဆိုၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ဒီကိစၥေတြ ေဆြးေႏြးေနတာ လနဲ႔ခ်ီၿပီး ၾကာေနပါျပီ။ ေန႔စဥ္ စကိုင္းနက္ ႐ုပ္သံက လႊတ္ေတာ္ ခ်ယ္နယ္မွာလည္း ဒီအေရးကိုပဲ ဦးစားေပး ေဆြးေႏြးေနၾကတာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူအမ်ားစု ၾကည့္ရႈႏိုင္တဲ့ ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကားနဲ႔ ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာေတြမွာေတာ့ ဒီအေရးကို အက်ယ္တဝင့္ ထုတ္ေဖာ္ ျပသတာေတာ့ မေတြ႔ရပါဘူး။
သမၼတႀကီးနဲ႔ ဝန္ႀကီးေတြဟာ ႏိုင္ငံမွာ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေရေဘးဒုကၡသည္ေတြကို ကြင္းဆင္းၾကည့္ရႈေဆာင္ရြက္ေနခ်ိန္မွာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ဘာကို အေလးထား ေဆြးေႏြးေနၾကပါသလဲ။ ေမးခြန္းထုတ္စရာပါ။
ဒီလိုဆိုတဲ့အတြက္ သမၼတႀကီးနဲ႔ သူ႔အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ေတြကို အထူးခ်ီးေျမႇာက္ ေျပာဆိုေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ သူ႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေကာင္းရင္ ေကာင္းသလို ခ်ီးေျမႇာက္ေျပာဆိုၿပီး မေကာင္းရင္ မေကာင္းသလို ေဝဖန္ေထာက္ျပ ဖို႔က ျပည္သူတဦး အေနနဲ႔လည္း တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ယုံၾကည္လို႔လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
တဘက္က လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေန႔စဥ္ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔ အာဏာအတြက္ ေခါင္းစဥ္အမ်ိဴးမ်ိဴး တပ္ၿပီး ေဆြးေႏြးေနၾကတာ ဟာ တကယ္ေရာ ျပည္သူေတြအတြက္ လုပ္ေနတာ ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ ျပည္တြင္းမွာေနထိုင္တဲ့ ျပည္သူေတြက ေမးခြန္းေတြ ထုတ္လာၾကာပါျပီ။ သူတို႔ေတြက ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္လိုက္တဲ့ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ဆိုတဲ့ အသုံးအႏႈန္းနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ လခရိကၡာေတြ စားသုံးၿပီး ကိုယ္လိုရာကို ဆြဲယူ တင္ျပေနၾကတယ္လို႔ ျမင္လာပါ တယ္။
ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္ တရပ္ကို ဦးတည္သြားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အခက္အခဲမ်ိဴးစုံ၊ စိန္ေခၚမႈ မ်ိဴးစုံကို နည္းမ်ိဴးစုံနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနၾကရၿပီး လႊတ္ေတာ္ထဲမွာေတာ့ တန္ခိုးၾသဇာ အာဏာ အတြက္ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔ ခိုင္မာလာေရးကိုသာ အသုံးအႏႈန္းမ်ိဴးစုံနဲ႔ လွည့္ပတ္ ေျပာေနတယ္လို႔ ျပည္သူတဦးအေနနဲ႔ ႐ိုးသားစြာ ျမင္မိပါတယ္။
စာေရးသူ၏ တဦးတည္း ပုဂၢလိက အျမင္မွာေတာ့ အရင္ နအဖ အစိုးရအဖြဲ႔က နံပါတ္ ၃ ေနရာမွာ ရွိခဲ့တဲ့ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးက ယခုအခါ အဆင့္ ေတာ္ေတာ္ ေလ်ာ့က်သြားခဲ့တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ သူဟာ မၾကာခင္မွာပဲ ႏုိင္ငံဝန္ထမ္းေတြကို လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၅ဝ ေက်ာ္ေလာက္က လစာ၊ ရိကၡာမ်ိဳး ရသင့္တယ္ဆိုတဲ့ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ မက္လုံးမ်ိဴး ေပးၿပီး အစိုးရအဖြဲ႔ကို စိန္ေခၚ ေတာင္းဆိုခဲ့ဖူးတာကို
ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။
အခု ဒုတိယအေခါက္လို႔ ေျပာႏိုင္မယ့္ အခါမွာေတာ့ ေရြးခ်ယ္ခံ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ (အမတ္) ေတြရဲ႕ အဆင့္အတန္းကို အာဏာပိုင္ ၃ ရပ္ (ဝန္ႀကီးအဆင့္) နဲ႔ အညီ တန္းတူ ရႏိုင္ဖို႔ စည္း႐ုံးၿပီး ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ထပ္စိန္ေခၚျပန္သလားလို႔ ယူဆမိပါတယ္။
ဒီအခါမွာ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရတဲ့ ခုံ႐ုံးအဖြဲ႔နဲ႔ ထိပ္တိုက္ ေတြ႔ၿပီး ခုံ႐ုံး ဥကၠ႒နဲ႔ အဖြဲ႔ကို လႊတ္ေတာ္ထဲေခၚၿပီး စြပ္စြဲျပစ္တင္ေဝဖန္ၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲကာလက တက္လာခဲ့တဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးေတြ အမ်ားစုဟာ အမွန္တကယ္ ျပည္သူ႔ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔ တက္လာခဲ့တာလားဆိုတာ သံသယ ရွိေနခဲ့တဲ့အတြက္ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ အစစ္လို႔ ေျပာလို႔ရႏိုင္ပါ့မလား။
ဒီလိုဆိုရင္ ၂ဝ၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲက တက္လာတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကေကာ ဘယ္ကို သြားေနပါသလဲ။ လူညီရင္ ‘ဤ’ ကို ‘က်ြဲ’ ဖတ္လို႔ရတာနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းက တျခားစီပါပဲ။ ဒါျဖင့္ သူတို႔ေတြ အမ်ား မိုးခါးေရ ေသာက္တုိင္း ဘာေၾကာင့္ လိုက္ေသာက္ေနၾကပါလိမ့္။ ေမးခြန္းထုတ္စရာပါ။ အခြင့္အေရးကိုျပၿပီး စည္း႐ုံးခံရတဲ့ အတြက္ ေၾကာင့္လား။
အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းက ပုဂၢိဳလ္ေတြကို လႊတ္ေတာ္က ထိန္းေက်ာင္းႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ နည္းစနစ္ေတြက အမ်ားႀကီးပါ။ ဒါကို မစဥ္းစားဘဲ တန္းတူအခြင့္တူ ရဖို႔ဆိုတာက အေျခခံဥပေဒမွာလည္း မပါဘူးလို႔ မွတ္သားမိပါတယ္။ မပါတဲ့အတြက္ ျပင္ရန္လည္း မလိုဘူးလို႔ ထင္ျမင္ပါတယ္။
လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ ၾသဇာအာဏာဟာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ၾသဇာအာဏာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ၾသဇာအာဏာကို မလိုက္ႏိုင္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရး မ႑ိဳင္ေတြဟာ ေရရွည္ ဘယ္လိုမွ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ မရွိပါဘူး။ ၾသဇာသက္ေရာက္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အာဏာသက္ေရာက္ဖို႔ မလိုပါ။ အာဏာအတြက္ အဆင့္အတန္း တိုးဖို႔လည္း မလိုပါ။
ယခုအေျခခံဥပေဒကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရတဲ့ ခုံ႐ုံးကို လႊတ္ေတာ္က စုံစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္ဖြဲ႔ စစ္ေဆးဖို႔ လုပ္လာျပန္ပါတယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိပါသလား။ ဒီအဖြဲ႔ရဲ႕ တာဝန္အရွိဆုံး ပုဂၢိဳလ္ကေကာ ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာ အထိ သမာသမတ္ရွိရွိ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မွာလဲဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္မိပါတယ္။
အမိႈက္က စၿပီး ျပသာဒ္ မီးေလာင္တဲ့အထိ မေရာက္ရေလေအာင္ ဒီမိုကေရစီလမ္းစဥ္ကို တဖြဖြေျပာဆိုခဲ့ၾကတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီးမ်ား၊ တုိင္းရင္းသား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးမ်ားနဲ႔ မိမိကိုယ္ကို သမာသမတ္က်က် လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္ဟု ယူဆၾကေသာ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးမ်ားက အခ်ိန္မီ ေျဖရွင္းႏိုင္ၾကဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
“လႊတ္ေတာ္အသံ၊ ျပည္သူ႔အသံ” ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔အညီ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ အသံသပ္သပ္မဟုတ္ဘဲ ျပည္သူ႔အသံ စစ္စစ္ကိုသာ နားေထာင္ၿပီး ႏိုင္ငံဖြံျဖိဳးေရးကို အေလးေပးၾကဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုပါတယ္။ ။
အၿငိမ္းစား ဝန္ထမ္းတဦး
