သိဂႌထြန္း | တနလၤာေန႔၊ ၾသဂုတ္လ ၂၀ ရက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၃၃ မိနစ္
(သတင္းေဆာင္းပါး)
“မေဒါက္ၿမိဳ႕ထဲ ေရာက္ၿပီ…” လို႔ က်မ စီးနင္းလိုက္ပါလာတဲ့ အေဝးေျပးကား ေနာက္လိုက္က ေျပာလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး႐ုံုးေရွ႕မွာ ေလွဆိပ္ကို အရင္ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။
အခု အခါသမယမွာျဖင့္ အဓိက သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး ယာဥ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေလွခကို ေမးေတာ့ “ဟိုနား ဒီနား တေယာက္ ၁၀၀” က်ပ္ တဲ့။ ေရပတ္လည္ဝိုင္းေနတဲ့ အိမ္ေတြရဲ႕အဝမွာ ေလွေတြ ရပ္ထားတတ္ၾကသလို ေလွနဲ႔ ဆြမ္းခံၾကြေနတဲ့ ကိုရင္ေတြ၊ သံဃာေတာ္ေတြ ကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။
စစ္ေတာင္း ျမစ္ကမ္းပါးက ပဲခူးတိုင္း ေညာင္ေလးပင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္းရွိ မေဒါက္ၿမိဳ႕နဲ႔ ေရႊက်င္ၿမိဳ႕တို႔
ေရႀကီးေနသည္မွာ ရက္သတၱ သံုးပတ္ပင္ ၾကာေနပါၿပီ။ ဒီေဒသေတြမွာ မိုးတြင္းဆို ေရတက္ေနက်ေပမယ့္ ဒီတႀကိမ္က ၁၉၉၇ ခုႏွစ္က ထက္ စာရင္ ဒုတိယ အဆိုးရြားဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလဆန္း ၂ ရက္ေန႔ကတည္းက ေညာင္ေလးပင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္း ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း ၄၃ ခု ဖြင့္ထားရျပီး အိမ္ေထာင္စု ၃၄ဝ ခိုလံႈေနၾကပါတယ္။ မေဒါက္တုိက္နယ္ ၿမိဳ႕မ ၁ နဲ႔ ၂ ရပ္ကြက္မွာကို ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းက ေလးခုပါ။
ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ ဝန္ႀကီးဌာနကေန ဆန္ (လူႀကီး သံုးဗူး၊ ကေလး တဗူးခြဲႏႈန္း)နဲ႔ တအိမ္ေထာင္ ေငြ ၅,၀၀၀ က်ပ္ စီ၊ ကမၻာ့စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႔ (WFP) ကလည္း ေညာင္ေလးပင္ ၿမိဳ႕နယ္အတြက္ ဆန္အိတ္၂၄၀ ေက်ာ္ လႉဒါန္းထားျပီး ပုဂၢလိက အလႉရွင္ေတြလည္း လႉၾကတန္းၾကပါတယ္။
“အလႉရွင္ေတြ ေန႔စဥ္ ထမင္းထုပ္ ေဝတယ္။ ၿမိဳ႕နယ္က စီစဥ္ၿပီး ရြာေတြလည္း အလွည့္က် ေဝတယ္” လို႔ ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးတေယာက္က ရွင္းျပပါတယ္။
မေဒါက္ တိုက္နယ္တြင္းက ေရေပၚေသာင္ရြာမွာဆို ေျခတံရွည္အိမ္ေတြ ေဆာက္ထားတာေတာင္ တခ်ဳိ႕ေရျမဳပ္ေနၿပီး ကုန္းအလြတ္ရယ္လို႔ မေတြ႔ရဘဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။
က်မ ေရာက္သြားခ်ိန္က ဥပုသ္ေန႔ျဖစ္ေနၿပီး ေရေပၚေသာင္ ရြာသားအမ်ားစု ရြာဦးေက်ာင္းမွာ ဥပုသ္သီလ ေစာင့္ေနၾက လို႔ ရြာက တိတ္ဆိတ္ေနပါတယ္။ သီလယူ ရြာသားေတြလည္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရင္း ေလွခါးဝအထိ ေလွကို ေလွာ္ခတ္ ၿပီး ဝင္ၾကရတာပါ။
မေဒါက္ကေန ေရႊက်င္အသြား၊ စစ္ေတာင္းျမစ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ေဆာက္ထားတဲ့ တံတားကို ေက်ာ္လိုက္တာနဲ႔ ကားလမ္းမမွာ ေရေတြ လွ်ံေနျပန္ေသးတယ္။
ေဘးဘက္က ကိုင္းခင္းေတြက ျမစ္ျပင္ႀကီးလို ျဖစ္ေနျပီး တဝက္ခန္႔ ေရျမဳပ္ေနတဲ့ တဲေတြ၊ အိမ္ဝအေရာက္ ထိုးထားတဲ့ ဝါးတံတားေလးေတြ အစီအရီေပၚလာသလို ကေလးတခ်ဳိ႕ကလည္း ေရထဲမွာ ေဆာ့ကစားလို႔ပါ။
ပံုမွန္အခ်ိန္ဆို ေရႊက်င္ၿမိဳ႕တြင္း သြားလာေရးမွာ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ျမင္းလွည္း ျဖစ္ေပမယ့္ အခုေတာ့ ေလွဆိပ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
ေရႊက်င္ၿမိဳ႕ေပၚနဲ႔ နယ္ေက်းရြာေတြမွာ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း ၁၈ ခု ဖြင့္ထားျပီး ခိုလႈံေနသူ တေသာင္းေက်ာ္ ရွိေနပါတယ္။
ၿမိဳ႕ေပၚက ေရႊက်င္ဘုရားႀကီး၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၊ ဓမၼာ႐ုံုတို႔မွာ ဖြင့္ထားတဲ့ ယာယီ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းေတြမွာ အမ်ဳိးသမီး အမ်ားစုကို ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အမ်ဳိးသားမ်ားကေတာ့ ေရႊေမွာ္၊ ရာဘာျခံ၊ ေရွာက္သီးၿခံေတြမွာ အလုပ္ဆင္းေနၾကတုန္း ျဖစ္ပါတယ္။
ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းမွာ ခိုလံႈေနရသူ အမ်ားစုကေတာ့ သဒၶါရွင္ေတြဆီက လာမယ့္ ထမင္းထုပ္ကိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾက ရတာပါ။ ။
(သတင္းေဆာင္းပါး)
“မေဒါက္ၿမိဳ႕ထဲ ေရာက္ၿပီ…” လို႔ က်မ စီးနင္းလိုက္ပါလာတဲ့ အေဝးေျပးကား ေနာက္လိုက္က ေျပာလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး႐ုံုးေရွ႕မွာ ေလွဆိပ္ကို အရင္ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။
အခု အခါသမယမွာျဖင့္ အဓိက သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး ယာဥ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေလွခကို ေမးေတာ့ “ဟိုနား ဒီနား တေယာက္ ၁၀၀” က်ပ္ တဲ့။ ေရပတ္လည္ဝိုင္းေနတဲ့ အိမ္ေတြရဲ႕အဝမွာ ေလွေတြ ရပ္ထားတတ္ၾကသလို ေလွနဲ႔ ဆြမ္းခံၾကြေနတဲ့ ကိုရင္ေတြ၊ သံဃာေတာ္ေတြ ကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။
စစ္ေတာင္း ျမစ္ကမ္းပါးက ပဲခူးတိုင္း ေညာင္ေလးပင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္းရွိ မေဒါက္ၿမိဳ႕နဲ႔ ေရႊက်င္ၿမိဳ႕တို႔
ေရႀကီးေနသည္မွာ ရက္သတၱ သံုးပတ္ပင္ ၾကာေနပါၿပီ။ ဒီေဒသေတြမွာ မိုးတြင္းဆို ေရတက္ေနက်ေပမယ့္ ဒီတႀကိမ္က ၁၉၉၇ ခုႏွစ္က ထက္ စာရင္ ဒုတိယ အဆိုးရြားဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။
 |
| ပဲခူးတိုင္း၊ ေရႊက်င္ျမိဳ႕အဝင္လမ္းရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းအုတ္နံရံထိ နစ္ျမဳပ္ေန၍ ဝါးတံတား သြယ္တန္းထားရသည္ကို ၾသဂုတ္လ ၁၆ ရက္ေန႔က ေတြ႔ရစဥ္။(ဓါတ္ပံု - သိဂႌထြန္း၊ မဇၥ်ိမ) |
ဒီလဆန္း ၂ ရက္ေန႔ကတည္းက ေညာင္ေလးပင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္း ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း ၄၃ ခု ဖြင့္ထားရျပီး အိမ္ေထာင္စု ၃၄ဝ ခိုလံႈေနၾကပါတယ္။ မေဒါက္တုိက္နယ္ ၿမိဳ႕မ ၁ နဲ႔ ၂ ရပ္ကြက္မွာကို ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းက ေလးခုပါ။
ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ ဝန္ႀကီးဌာနကေန ဆန္ (လူႀကီး သံုးဗူး၊ ကေလး တဗူးခြဲႏႈန္း)နဲ႔ တအိမ္ေထာင္ ေငြ ၅,၀၀၀ က်ပ္ စီ၊ ကမၻာ့စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႔ (WFP) ကလည္း ေညာင္ေလးပင္ ၿမိဳ႕နယ္အတြက္ ဆန္အိတ္၂၄၀ ေက်ာ္ လႉဒါန္းထားျပီး ပုဂၢလိက အလႉရွင္ေတြလည္း လႉၾကတန္းၾကပါတယ္။
“အလႉရွင္ေတြ ေန႔စဥ္ ထမင္းထုပ္ ေဝတယ္။ ၿမိဳ႕နယ္က စီစဥ္ၿပီး ရြာေတြလည္း အလွည့္က် ေဝတယ္” လို႔ ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးတေယာက္က ရွင္းျပပါတယ္။
မေဒါက္ တိုက္နယ္တြင္းက ေရေပၚေသာင္ရြာမွာဆို ေျခတံရွည္အိမ္ေတြ ေဆာက္ထားတာေတာင္ တခ်ဳိ႕ေရျမဳပ္ေနၿပီး ကုန္းအလြတ္ရယ္လို႔ မေတြ႔ရဘဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။
က်မ ေရာက္သြားခ်ိန္က ဥပုသ္ေန႔ျဖစ္ေနၿပီး ေရေပၚေသာင္ ရြာသားအမ်ားစု ရြာဦးေက်ာင္းမွာ ဥပုသ္သီလ ေစာင့္ေနၾက လို႔ ရြာက တိတ္ဆိတ္ေနပါတယ္။ သီလယူ ရြာသားေတြလည္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရင္း ေလွခါးဝအထိ ေလွကို ေလွာ္ခတ္ ၿပီး ဝင္ၾကရတာပါ။
မေဒါက္ကေန ေရႊက်င္အသြား၊ စစ္ေတာင္းျမစ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ေဆာက္ထားတဲ့ တံတားကို ေက်ာ္လိုက္တာနဲ႔ ကားလမ္းမမွာ ေရေတြ လွ်ံေနျပန္ေသးတယ္။
ေဘးဘက္က ကိုင္းခင္းေတြက ျမစ္ျပင္ႀကီးလို ျဖစ္ေနျပီး တဝက္ခန္႔ ေရျမဳပ္ေနတဲ့ တဲေတြ၊ အိမ္ဝအေရာက္ ထိုးထားတဲ့ ဝါးတံတားေလးေတြ အစီအရီေပၚလာသလို ကေလးတခ်ဳိ႕ကလည္း ေရထဲမွာ ေဆာ့ကစားလို႔ပါ။
ပံုမွန္အခ်ိန္ဆို ေရႊက်င္ၿမိဳ႕တြင္း သြားလာေရးမွာ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ျမင္းလွည္း ျဖစ္ေပမယ့္ အခုေတာ့ ေလွဆိပ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
ေရႊက်င္ၿမိဳ႕ေပၚနဲ႔ နယ္ေက်းရြာေတြမွာ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း ၁၈ ခု ဖြင့္ထားျပီး ခိုလႈံေနသူ တေသာင္းေက်ာ္ ရွိေနပါတယ္။
ၿမိဳ႕ေပၚက ေရႊက်င္ဘုရားႀကီး၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၊ ဓမၼာ႐ုံုတို႔မွာ ဖြင့္ထားတဲ့ ယာယီ ကယ္ဆယ္ေရး စခန္းေတြမွာ အမ်ဳိးသမီး အမ်ားစုကို ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အမ်ဳိးသားမ်ားကေတာ့ ေရႊေမွာ္၊ ရာဘာျခံ၊ ေရွာက္သီးၿခံေတြမွာ အလုပ္ဆင္းေနၾကတုန္း ျဖစ္ပါတယ္။
ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းမွာ ခိုလံႈေနရသူ အမ်ားစုကေတာ့ သဒၶါရွင္ေတြဆီက လာမယ့္ ထမင္းထုပ္ကိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾက ရတာပါ။ ။
