ကိုကိုေအာင္ | အဂၤါေန႔၊ ဇူလုိင္လ ၂၄ ရက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၂၀ နာရီ ၂၅ မိနစ္
ရန္ကုန္ (မဇၩိမ) ။ ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဖခင္ႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၏ ဂူဗိမာန္အား ျပန္လည္ျပဳျပင္ မြမ္းမံရန္အတြက္ စီစဥ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနေၾကာင္း သိရသည္။
၁၉၆၆ ခုႏွစ္က ဗိသုကာ ဦးေက်ာ္မင္း၊ ပန္းခ်ီ ဦးအုန္းလြင္ႏွင့္ ေပၚဦးသက္တို႔ ညွိႏိႈင္း ဒီဇိုင္းဆြဲ၍ တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ ဆရာၾကီး၏ ဂူဗိမာန္အား ျပင္ဆင္ရန္မွာ ရန္ပံုေငြ လိုအပ္ဆဲျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
“စည္ပင္သာယာ ခြင့္ျပဳခ်က္ တင္ထားပါတယ္။ ရန္ပံုေငြ လုံေလာက္ျပီဆိုရင္ စတင္ အေကာင္ထည္ ေဖာ္မွာပါ။ ကုန္က်စရိတ္ကေတာ့ သိန္း ရာခ်ီကုန္မယ္ဗ်” ဟု ဂူဗိမာန္ ထိန္းသိမ္း ေစာက္ေရွာက္ေရး တာဝန္ခံ ဦးထြန္းဝင္းျငိမ္း က ဆိုသည္။
ဂူဗိမာန္တြင္ စာအုပ္၊ ကေဒါင္း၊ ခ်ိဳးငွက္ႏွင့္ တူတံစဥ္ တို႔ကို ဆရာၾကီး၏ ဘဝသေကၤတမ်ား အျဖစ္ ေဖာ္ညႊန္းထားသည္။
ဆရာၾကီး ကြယ္လြန္ျခင္း ၄၈ ႏွစ္ေျမာက္ အမွတ္တရ အထိမ္းအမွတ္ပြဲကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ ေတာ္ဝင္ႏွင္းဆီ သီရိခန္းမ၌ ဇူလိုင္ ၂၃ ရက္က က်င္းပခဲ့ၾကရာ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ဝါရင့္ႏိုိင္ငံေရးသမားမ်ား၊ စာေရးဆရာ မ်ား၊ သတင္းစာဆရာမ်ားႏွင့္ မိသားစုဝင္မ်ား တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။
“ဒီလိုအခမ္းနားကို က်င္းပရတာက မေမ့သင့္သူကို မေမ့ဖို႔ပဲ။ အဓိက သူ႔ရဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရး
ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကုိ မေမ့သင့္ဘူး။ ဆရာၾကီးက အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးကို တစိုက္မက္မက္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္းၾကီး ျဖစ္တယ္” ဟု အခမ္းအနားသုိ႔ တက္ေရာက္ခဲ့သူ ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္ က ဆိုသည္။
“ဆရာၾကီးကို လူငယ္ေတြ မသိေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္အဘိုးကိုယ္ မသိရင္ လူငယ္ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ အလြန္ ရင္ေလးဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ဆရာၾကီးဟာ နယ္ခ်ဲ႕ဂုဏ္ျပဳဖို႔ ဘုန္းေတာ္ဖြဲ႔ကို မေရးခဲ့ဘူး။ ျပည္သူ႔ဘက္က သစၥာရွိရွိ ရပ္တည္ခဲ့တယ္။ ဓမၼနဲ႔အဓမၼ တုိက္ပြဲေတြမွာလည္း ဆရာၾကီးက ေရွ႕တန္းက ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္” ဟု ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္ က ေျပာသည္။
ဆရာၾကီး၏ ငယ္အမည္မွာ ေမာင္လြန္း ျဖစ္ၿပီး ငယ္စဥ္က က်ီးသဲေလးထပ္ ဆရာေတာ္ထံမွ စာေပပညာ သင္ယူခဲ့ သည္။ ၁၈၈၅ ခုႏိုဝင္ဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ သီေပါမင္းႏွင့္ မိဖုရား စုဖုရားလတ္တို႔ ပါေတာ္မူၾကသည္ကို ကိုယ္တိုင္ျမင္ခဲ့ရာမွ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး အမ်ဳိးသားစိတ္ စတင္ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။
ဆရာၾကီးသည္ ျပဇာတ္ေပါင္း ၈ဝ ခန႔္ ေရးသားျပဳစုခဲ့သည္။ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ ျမန္မာတိုင္းမ္ သတင္းစာ အယ္ဒီတာအျဖစ္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ကာ ပ႑ိေလး၊ ေမာင္သမာဓိ အမည္မ်ားျဖင့္
ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားခဲ့သည္။ ၁၉ဝ၅ ခုႏွစ္တြင္ ေရႊေတာင္ ေမာင္လြမ္း ကေလာင္အမည္ျဖင့္ ေမာ္လၿမိဳင္ ရာဇဝင္ ဝတၳဳကို ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့သည္။ ၁၉၁ဝ ျပည့္ႏွစ္ တြင္ သူရိယ သတင္းစာ စတင္ ထုတ္ေဝေသာအခါ အယ္ဒီတာအျဖစ္ တာဝန္ယူ လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးႏွင့္ ဘုန္းၾကီး ဒီပနီတို႔ကို ေရးသားခဲ့သည္။ ကဗ်ာ ပရတၱ သၿဂႋဳလ္ကို ေရးသားျပဳစု ထုတ္ေဝခဲ့သည္။ ျမန္မာရာဇဝင္ခ်ဳပ္၊
ေရႊနတ္ေတာင္ ဘုရား စာအုပ္မ်ားကို ဆရာလြန္းအမည္ျဖင့္ ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့ၿပီး ဆရာၾကီး၏ ေလးခ်ဳိးၾကီးမ်ား၊ ဋီကာမ်ား၊ ဂ႑ိမ်ားမွာ ထင္ရွားသည္။
ဆရာၾကီးသည္ ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ အမ်ိဳးသားေရး၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ စာေပအေရးႏွင့္ အဖိႏွိပ္ခံ လြတ္ေျမာက္ေရး တို႔ကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
“ဆရာၾကီးဟာ စာေပေလာကမွာ၊ သတင္းစာေလာကမွာ မီး႐ႉးတေဆာင္ တဦး ျဖစ္ခဲ့တာလည္း အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ ႐ႈေထာင့္က ေျပာရရင္ေတာ့ ဆရာၾကီးရဲ႕ဂုဏ္သေရဟာ သူရဲ႕ႏိုင္ငံေရး လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ပိုမိုၾကီးလာရ တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္” ဟု ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း က ဆိုသည္။
၎က ဆက္လက္၍ “အဂၤလိပ္အစိုးရရဲ႕ ရန္သူေတာ္ နံပါတ္ ၁ ၾကီးဟာ ဂ်ပန္ေခတ္ ေရာက္ေတာ့လည္း ေတာေျပးရင္း ပုန္းရတယ္။ ဖဆပလ လက္ထက္က်ေတာ့လည္း ဆိုရွယ္လစ္ေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ စစ္ဗိုလ္ေတြက ေတာထဲကလူေတြရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္လို႔ အမနာပ ေျပာၿပီး သူ႔တရားပြဲေတြကို ျပဴေစာထီးေတြ လႊတ္ၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္တာခံရတယ္။ အဲဒီလို
ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ အာဏာရ အသိုင္းအဝိုင္း၊ အာဏာရ လူတန္းစားနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ အၿငိဳအျငင္ခံၿပီးေတာ့ ေခါင္းမာမာ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့လို႔ ဆရာၾကီးရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာဟာ ထြန္းေျပာင္တာ၊ တျပည္လံုးက ေလးစားရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာၾကီးရဲ႕ ထူးျခားခ်က္တခုက သူဟာ ျပည္သူလူထုနဲ႔ အျမဲတသားတည္းရွိတာပါ။ သူဟာ ျပည္သူလူထုတိုက္ပြဲနဲ႔ အျမဲဆက္ေနပါတယ္။ သူ႔ေခတ္မွာ သူ မပါလိုက္တဲ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ တိုက္ပြဲရယ္လို႔ မရွိပါဘူး” ဟု ဆရာၾကီးအား တန္ဖိုးထား အကဲျဖတ္သြားသည္။
ထို႔ျပင္ လူထုဦးလွ၏ စာတမ္းတခုထဲတြင္ “ဆရာၾကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း (သို႔မဟုတ္)
ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္း” ဟုပင္ ဂုဏ္ျပဳညႊန္းဆိုသြားဖူးသည္။
ရန္ကုန္ (မဇၩိမ) ။ ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဖခင္ႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၏ ဂူဗိမာန္အား ျပန္လည္ျပဳျပင္ မြမ္းမံရန္အတြက္ စီစဥ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနေၾကာင္း သိရသည္။
၁၉၆၆ ခုႏွစ္က ဗိသုကာ ဦးေက်ာ္မင္း၊ ပန္းခ်ီ ဦးအုန္းလြင္ႏွင့္ ေပၚဦးသက္တို႔ ညွိႏိႈင္း ဒီဇိုင္းဆြဲ၍ တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ ဆရာၾကီး၏ ဂူဗိမာန္အား ျပင္ဆင္ရန္မွာ ရန္ပံုေငြ လိုအပ္ဆဲျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
“စည္ပင္သာယာ ခြင့္ျပဳခ်က္ တင္ထားပါတယ္။ ရန္ပံုေငြ လုံေလာက္ျပီဆိုရင္ စတင္ အေကာင္ထည္ ေဖာ္မွာပါ။ ကုန္က်စရိတ္ကေတာ့ သိန္း ရာခ်ီကုန္မယ္ဗ်” ဟု ဂူဗိမာန္ ထိန္းသိမ္း ေစာက္ေရွာက္ေရး တာဝန္ခံ ဦးထြန္းဝင္းျငိမ္း က ဆိုသည္။
ဂူဗိမာန္တြင္ စာအုပ္၊ ကေဒါင္း၊ ခ်ိဳးငွက္ႏွင့္ တူတံစဥ္ တို႔ကို ဆရာၾကီး၏ ဘဝသေကၤတမ်ား အျဖစ္ ေဖာ္ညႊန္းထားသည္။
ဆရာၾကီး ကြယ္လြန္ျခင္း ၄၈ ႏွစ္ေျမာက္ အမွတ္တရ အထိမ္းအမွတ္ပြဲကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ ေတာ္ဝင္ႏွင္းဆီ သီရိခန္းမ၌ ဇူလိုင္ ၂၃ ရက္က က်င္းပခဲ့ၾကရာ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ဝါရင့္ႏိုိင္ငံေရးသမားမ်ား၊ စာေရးဆရာ မ်ား၊ သတင္းစာဆရာမ်ားႏွင့္ မိသားစုဝင္မ်ား တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။
“ဒီလိုအခမ္းနားကို က်င္းပရတာက မေမ့သင့္သူကို မေမ့ဖို႔ပဲ။ အဓိက သူ႔ရဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရး
ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကုိ မေမ့သင့္ဘူး။ ဆရာၾကီးက အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးကို တစိုက္မက္မက္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္းၾကီး ျဖစ္တယ္” ဟု အခမ္းအနားသုိ႔ တက္ေရာက္ခဲ့သူ ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္ က ဆိုသည္။
“ဆရာၾကီးကို လူငယ္ေတြ မသိေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္အဘိုးကိုယ္ မသိရင္ လူငယ္ေတြရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ အလြန္ ရင္ေလးဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ဆရာၾကီးဟာ နယ္ခ်ဲ႕ဂုဏ္ျပဳဖို႔ ဘုန္းေတာ္ဖြဲ႔ကို မေရးခဲ့ဘူး။ ျပည္သူ႔ဘက္က သစၥာရွိရွိ ရပ္တည္ခဲ့တယ္။ ဓမၼနဲ႔အဓမၼ တုိက္ပြဲေတြမွာလည္း ဆရာၾကီးက ေရွ႕တန္းက ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္” ဟု ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္ က ေျပာသည္။
ဆရာၾကီး၏ ငယ္အမည္မွာ ေမာင္လြန္း ျဖစ္ၿပီး ငယ္စဥ္က က်ီးသဲေလးထပ္ ဆရာေတာ္ထံမွ စာေပပညာ သင္ယူခဲ့ သည္။ ၁၈၈၅ ခုႏိုဝင္ဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ သီေပါမင္းႏွင့္ မိဖုရား စုဖုရားလတ္တို႔ ပါေတာ္မူၾကသည္ကို ကိုယ္တိုင္ျမင္ခဲ့ရာမွ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး အမ်ဳိးသားစိတ္ စတင္ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။
ဆရာၾကီးသည္ ျပဇာတ္ေပါင္း ၈ဝ ခန႔္ ေရးသားျပဳစုခဲ့သည္။ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ ျမန္မာတိုင္းမ္ သတင္းစာ အယ္ဒီတာအျဖစ္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ကာ ပ႑ိေလး၊ ေမာင္သမာဓိ အမည္မ်ားျဖင့္
ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားခဲ့သည္။ ၁၉ဝ၅ ခုႏွစ္တြင္ ေရႊေတာင္ ေမာင္လြမ္း ကေလာင္အမည္ျဖင့္ ေမာ္လၿမိဳင္ ရာဇဝင္ ဝတၳဳကို ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့သည္။ ၁၉၁ဝ ျပည့္ႏွစ္ တြင္ သူရိယ သတင္းစာ စတင္ ထုတ္ေဝေသာအခါ အယ္ဒီတာအျဖစ္ တာဝန္ယူ လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးႏွင့္ ဘုန္းၾကီး ဒီပနီတို႔ကို ေရးသားခဲ့သည္။ ကဗ်ာ ပရတၱ သၿဂႋဳလ္ကို ေရးသားျပဳစု ထုတ္ေဝခဲ့သည္။ ျမန္မာရာဇဝင္ခ်ဳပ္၊
ေရႊနတ္ေတာင္ ဘုရား စာအုပ္မ်ားကို ဆရာလြန္းအမည္ျဖင့္ ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့ၿပီး ဆရာၾကီး၏ ေလးခ်ဳိးၾကီးမ်ား၊ ဋီကာမ်ား၊ ဂ႑ိမ်ားမွာ ထင္ရွားသည္။
ဆရာၾကီးသည္ ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ အမ်ိဳးသားေရး၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ စာေပအေရးႏွင့္ အဖိႏွိပ္ခံ လြတ္ေျမာက္ေရး တို႔ကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
“ဆရာၾကီးဟာ စာေပေလာကမွာ၊ သတင္းစာေလာကမွာ မီး႐ႉးတေဆာင္ တဦး ျဖစ္ခဲ့တာလည္း အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ ႐ႈေထာင့္က ေျပာရရင္ေတာ့ ဆရာၾကီးရဲ႕ဂုဏ္သေရဟာ သူရဲ႕ႏိုင္ငံေရး လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ပိုမိုၾကီးလာရ တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္” ဟု ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း က ဆိုသည္။
၎က ဆက္လက္၍ “အဂၤလိပ္အစိုးရရဲ႕ ရန္သူေတာ္ နံပါတ္ ၁ ၾကီးဟာ ဂ်ပန္ေခတ္ ေရာက္ေတာ့လည္း ေတာေျပးရင္း ပုန္းရတယ္။ ဖဆပလ လက္ထက္က်ေတာ့လည္း ဆိုရွယ္လစ္ေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ စစ္ဗိုလ္ေတြက ေတာထဲကလူေတြရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္လို႔ အမနာပ ေျပာၿပီး သူ႔တရားပြဲေတြကို ျပဴေစာထီးေတြ လႊတ္ၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္တာခံရတယ္။ အဲဒီလို
ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ အာဏာရ အသိုင္းအဝိုင္း၊ အာဏာရ လူတန္းစားနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ အၿငိဳအျငင္ခံၿပီးေတာ့ ေခါင္းမာမာ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့လို႔ ဆရာၾကီးရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာဟာ ထြန္းေျပာင္တာ၊ တျပည္လံုးက ေလးစားရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာၾကီးရဲ႕ ထူးျခားခ်က္တခုက သူဟာ ျပည္သူလူထုနဲ႔ အျမဲတသားတည္းရွိတာပါ။ သူဟာ ျပည္သူလူထုတိုက္ပြဲနဲ႔ အျမဲဆက္ေနပါတယ္။ သူ႔ေခတ္မွာ သူ မပါလိုက္တဲ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ တိုက္ပြဲရယ္လို႔ မရွိပါဘူး” ဟု ဆရာၾကီးအား တန္ဖိုးထား အကဲျဖတ္သြားသည္။
ထို႔ျပင္ လူထုဦးလွ၏ စာတမ္းတခုထဲတြင္ “ဆရာၾကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း (သို႔မဟုတ္)
ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္း” ဟုပင္ ဂုဏ္ျပဳညႊန္းဆိုသြားဖူးသည္။
