Ashok Nigam | တနဂၤေႏြေန႔၊ ဇူလုိင္လ ၁၅ ရက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၁၂ နာရီ ၀၂ မိနစ္
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ သသာဝကပ္ေဘးဒုကၡမ်ားႏွင့္ လူလူခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အက်ပ္အတည္း
မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထိလြယ္ခုိက္လြယ္အေျခအေနရွိေသာ ႏုိင္ငံ ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၂ရက္ေန႔ႏွင့္ ၂ ရက္ေန႔မ်ားတြင္ နာဂစ္တည္းဟူေသာ မုန္တုိင္းက ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ဝင္ေရာက္
ေမႊေႏွာက္သြားခဲ့သည္။ ယင္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အဆုိးရြားဆုံး သဘာဝကပ္ေဘးဒုကၡ ျဖစ္ခဲ့သည္။ နာဂစ္ေၾကာင့္ လူေပါင္း ၁၄ဝဝဝဝ တုိ႔ အသက္ဆုံးရႈံးခဲ့ရၿပီး လူေပါင္း ၂.၄သန္းခန္႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ထိခုိက္ခံစားခဲ့ရသည္။
၂ဝ၁ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၂၂ရက္ေန႔က ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္း ဝင္ေရာက္ခဲ့ေသာ ဂီရိမုန္တုိင္းေၾကာင့္ လူ ၄၅ဦး ေသဆုံးကာ လူေပါင္း ၂၆ဝဝဝဝ တုိ႔၏ ဘဝမ်ားကုိ ဆုိးက်ဳိးမ်ား သက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ၂ဝ၁၁ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၄ရက္ေန႔က ျမန္မာ၊ ထုိင္းႏွင့္ လာအုိႏုိင္ငံတုိ႔ အၾကား နယ္စပ္မ်ားအနီးတြင္ရွိေသာ ရွမ္းျပည္နယ္ (ေတာင္ပုိင္း)တြင္ ၆.၈ ျပင္းအားရွိ ငလ်င္ႀကီး လႈပ္ခတ္ခဲ့သည္။ ယင္းသုိ႔ေသာ ကပ္ေဘးမ်ားႏွင့္ အျခားေသာ သဘာဝေဘး အႏၱရာယ္မ်ားေၾကာင့္လည္း ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ားမွာ မေျပာျပႏုိင္ေသာ ဒုကၡဆင္းရဲမ်ားကုိ ခံစားခဲ့ၾကရပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ျပည္သူျပည္သား အမ်ားအျပားမွာ သဘာဝကပ္ေဘး၏ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားမွ သူတုိ႔၏ဘဝမ်ားကုိ ျပန္လည္ ထူေထာင္ၿပီးရင္း ထူေထာင္ေနခဲ့ရပါသည္။
သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္မ်ားအျပင္ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ ျဖစ္ပြားေနေသာ ပဋိပကၡႏွင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္
ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ လူ႔အသုိင္းအဝုိင္းဆုိင္ရာ တင္းမာမႈမ်ားေၾကာင့္ လူဦးပမာဏအေျမာက္အျမား အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ရျခင္းကလည္း လူလူခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ တုံ႔ျပန္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား အေရးတႀကီး လုိအပ္လာခဲ့ပါသည္။
လူလူခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အေျခအေနမ်ားတြင္ ပထမဦးဆုံး တုံ႔ျပန္ေဆာင္ရြက္မႈျပဳခဲ့သူမ်ားမွာ
ေဒသခံအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာပုိင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ျဖစ္သည္။ ထုိေဆာင္ရြက္မႈတြင္ အိမ္နီး
ခ်င္းမ်ား၊ ဘာသာေရးအသင္းအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ရပ္ရြာေခါင္းေဆာင္မ်ားက ခ်က္ခ်င္း ဝုိင္းဝန္း၍ ကူညီမႈျပဳခဲ့ၾကပါ
သည္။ ထုိသူမ်ားသည္ လူ႔အသက္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ကယ္တင္ေပးခဲ့ၾကေသာ ပထမဦးဆုံး သူရဲေကာင္းမ်ား
လည္း ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ေသာ သဘာဝကပ္ေဘးဒုကၡမ်ားမွ သင္ခန္းစာမ်ားရယူကာျမန္မာ့လူ႔အသုိင္းအဝန္း သည္ ကပ္ေဘးဒုကၡမ်ားကုိ ႀကံႀကံခံႏုိင္လာခဲ့ပါသည္။ မည္သုိ႔ဆုိေစ ျမန္မာ့လူ႔အသုိင္းအဝန္းအား ပုိမုိႀကံ့ခုိင္သန္စြမ္းေစၿပီး ကူညီပံ့ပုိးရမည္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအစုိးရအေနျဖင့္ ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီ
မ်ားေၾကာင့္ မိမိ၏ ကပ္ေဘးဆုိင္ရာကူညီမႈလုပ္ငန္းမ်ား အရွိန္ျမင့္ေစႏုိင္ေၾကာင္းကုိ အသိအမွတ္ျပဳ လ်က္ရွိပါသည္။
အစုိးရအေနျဖင့္ ၎၏ ျပည္သူျပည္သားမ်ားအတြက္ အဓိက တာဝန္ေဆာင္ရြက္ရမည့္သူ ျဖစ္ပါသည္။ ကုလသမဂၢႏွင့္ လူလူခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာအဖြဲ႔အစည္းတုိ႔က အစုိးရႏွင့္အတူ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔မ်ား
ႏွင့္ ေျမျပင္တြင္ အတူတကြ လုပ္ေဆာင္ၾကပါသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔က ကမၻာ့ မည္သည့္ေနရာတြင္မဆုိ လုပ္ေဆာင္ေနၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း ဤကဲ့သုိ႔ လုပ္ေဆာင္ေနပါသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ လူလူခ်င္း
စာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အကူအညီေပးရာတြင္ မည္သူေတြက အကူအညီအလုိအပ္ဆုံး ျဖစ္သည္၊ မည္သည္တုိ႔လုိအပ္သည္၊ မည္ကဲ့သုိ႔ အေကာင္ဆုံး ကူညီႏုိင္သည္တုိ႔ကုိ ပုိင္းျခားကာ အကူအညီေပးမႈ
ကုိေသခ်ာေစေသာ အေျခခံသဘာဝတရားမ်ားျဖင့္ လမ္းညႊန္မႈျပဳလ်က္ရွိပါသည္။ ဆုိလုိသည္မွာ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔က လူမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ ယုံၾကည္ခ်က္ စသည္ျဖင့္ ဘက္လုိက္မႈမျပဳဘဲ ၾကားေန အေနအထားအားျဖင့္ လြတ္လပ္စြာ ကူညီပံ့ပုိးမႈ ျပဳေနသည့္သေဘာပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ကုလသမဂၢသည္ လူလူခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အကူအညီေပးျခင္းကုိ ျပည္တြင္းျပည္ပ အင္ဂ်ီအုိ
မ်ားႏွင့္ အရပ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ားႏွင့္အတူ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ လူလူခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အကူအညီေပးမႈကုိ အစုိးရ၊ အလွဴရွင္မ်ားႏွင့္ အကူအညီကုိ လက္ခံရရွိသူတုိ႔မွ အသိအမွတ္ျပဳေသာ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားမွတစ္ဆင့္ တာဝန္ခံမႈႏွင့္အတူ ထင္သာျမင္သာရွိစြာ ေဆာင္ရြက္ေနပါသည္။ ကုလသမဂၢအေနျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးႏွင့္ လူလူခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အကူအညီေပးျခင္းကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္သာမက ကမၻာတစ္ဝန္းရွိ ႏုိင္ငံအမ်ားအျပား ယုံၾကည္ အားထားရေသာ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္အျဖစ္
ႏွစ္ကာလအတန္ၾကာ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ကုလသမဂၢ၏ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈမ်ားမွာ ႏုိင္ငံအႏွံ႔တြင္ရွိပါသည္။ ေျမာက္ဘက္ ကခ်င္ျပည္နယ္မွသည္ အေရွ႕ေတာင္ဘက္ရွိ တနသၤာရီႏွင့္ မြန္ျပည္နယ္အထိ၊ အေရွ႕ဘက္ ကရင္ျပည္နယ္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္မွသည္ အေနာက္ဘက္ရွိ ခ်င္းျပည္နယ္ႏွင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္မ်ားအထိ ကုလသမဂၢက လက္လွမ္းမီသ၍ တတ္ႏုိင္သမွ် ကူညီပံပုိးမႈျပဳေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကုလသမဂၢႏွင့္အတူ အစုိးရႏွင့္ အရပ္သားအဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အထူးသျဖင့္ လက္ေတြ႔ေျမျပင္တြင္ လူအမ်ားကုိ လုိအပ္သည္မ်ား ကူညီေရး မရွိမျဖစ္ျဖစ္ေသာ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ ျပည္တြင္းရွိ အင္န္ဂ်ီအုိအဖြဲ႕အစည္းမ်ား ပါဝင္လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိပါသည္။ ယခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီႏွင့္ ေမလအတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ႏုိင္ငံတစ္ဝန္းရွိ လူေပါင္း ၅၄၅ဝဝဝ တုိ႔အတြက္ ဆန္မက္ထရစ္တန္ ၈၉၃ဝ သုိ႔မဟုတ္ ဆန္အိတ္ေပါင္း ၁၇၈ဝဝဝ အပါအဝင္ စားနပ္ရိကၡာပမာဏ ၁ဝ၂၅ဝ မက္ထရစ္တန္ကုိ ကူညီပံ့ပုိးေပးခဲ့ပါသည္။
လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားေရးဆုိင္ရာ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ကခ်င္ပဋိပကၡ၏ သားေကာင္ျဖစ္
ခဲ့ရသူအားလုံးအား ကူညီပံ့ပုိးႏုိင္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိပါသည္။ ထုိသုိ႔ စုေပါင္းႀကိဳးပမ္း
ေဆာင္ရြက္မႈ၏ ရလဒ္အျဖစ္ ယခုႏွစ္ တစ္ႏွစ္တည္းမွာပင္ ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ ေရႊ႕ေျပာင္းဒုကၡသည္ ၄ဝဝဝဝ ခန္႔အား ကုလသမဂၢမွ တုိက္ရုိက္ကူည္ီပံ့ပုိးမႈ ျပဳခဲ့ပါသည္။ ယင္းတုိ႔အထဲတြင္ ပ႗ိပကၡျဖစ္ပြားေနသည့္
ေနရာ ၁၃ ေနရာမွ ဒုကၡသည္ေပါင္း ၁၅ဝဝဝ ခန္႔အား ကုလသမဂၢအေထာက္အပံ့ျပဳ ယာဥ္တန္း ကုိးတန္းမွတစ္ဆင့္ အစားအေသာက္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ပစၥည္းမ်ားကုိ ျဖန္႔ေဝေပးႏုိင္ခဲ့ျခင္းလည္း ပါဝင္ပါသည္။ ကခ်င္ဒုကၡသည္မ်ားအား ကူညီပံ့ပုိးမႈျပဳရာတြင္ ပဋိပကၡ အေျခအေန၊ ရာသီဥတု၊ ပထဝီအေနအထားႏွင့္ အေျခံအေဆာက္အအုံ စသည့္ စိန္ေခၚမႈမ်ားစြာကုိ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရပါသည္။ ထုိစိန္ေခၚမႈမ်ားကုိ ရင္ဆုိင္ရာတြင္ ကုလသမဂၢႏွင့္ ယင္း၏ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔မ်ား မေရာက္ႏုိင္သည့္ ထုိေဒသမ်ားသုိ႔ တကယ္ေရာက္ႏုိင္ၾကသည့္ ေဒသဆုိင္ရာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ယင္း၏ မိတ္ဖက္အဖြ႔ဲအစည္းမ်ား၏ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမ်ားအေပၚတြင္ အားထားေဆာင္ရြက္
ခဲ့ရပါသည္။
ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ လူ႔အသုိင္းအဝုိင္းဆုိင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားေၾကာင့္ အသက္အုိးအိမ္
စည္းစိမ္မ်ား ပ်က္စီးဆုံးရႈံးမႈ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သကဲ့သုိ႔ ေဒသခံျပည္သူလူထု၏ သက္ေမြးမႈဘဝမ်ားကုိပါ ထိခုိက္
ခံစားခဲ့ၾကရပါသည္။ ရခုိင္ျပည္နယ္အစုိးရ၏ ေနာက္ဆုံးသတင္းေဖာ္ျပခ်က္အရ ရခုိင္ျပည္နယ္ တစ္လႊားတြင္ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ဒုကၡသည္ေပါင္း ၆၃ဝဝဝခန္႔ ရွိသည္ဟု ဆုိသည္။ ထုိ႔ထက္မကေသာ
ျပည္သူမ်ားသည္ တစ္မ်ဳိးမဟုတ္တစ္မ်ဳိး ထိခုိက္ခံစားေနရၿပီး အကူအညီလုိအပ္ေနသည္။ ထပ္မံဆုိရလွ်င္ ေဒသ လူမႈအသုိက္အဝန္းသည္ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ ဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္ စိတ္ေသာက
ေရာက္ေနသူတုိ႔အား ကနဦး ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ား ေပးၿပီးျဖစ္သည္။ အရပ္သားအဖြ႔ဲအစည္းမ်ားႏွင့္ အလွဴရွင္တစ္ဦးခ်င္းစီတုိ႔မွ လွဴဒါန္းမႈမ်ားႏွင့္ ကူညီေထာက္ပံ့မႈမ်ားကုိလည္း ျပည္တြင္း သတင္းမီဒီယာတုိ႔တြင္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ေဖာ္ျပလ်က္ရွိပါသည္။ လူလူခ်င္းစာနာ ေထာက္ထားသည့္ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအေနျဖင့္ ထိခုိက္ခံစားရေသာ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ လူလူခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ ကူညီပံ့ပုိးမႈမ်ားျပဳေရးကုိ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္
လ်က္ရွိပါသည္။
လူလူခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈလုပ္ငန္းတြင္ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ လုပ္သားမ်ားမွာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ျခင္းျဖင့္ လုပ္ကိုင္ေဆာက္ရြက္ေနၾကပါသည္။ သဘာဝကပ္ေဘးဒုကၡမ်ားကုိ ထိခုိက္ခံစားရခ်ိန္တြင္ လူ႔အဖြ႔ဲအစည္းအတြင္း ယုံၾကည္မႈ၊ ေႏြးေထြးမႈမ်ားက ႀက႔ံႀက႔ံခံစိတ္ကုိ တုိးပြားေစပါသည္။ ပဋိပကၡႏွင့္ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈတုိ႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး၊ တစ္ဖြဲ႔ႏွင့္တစ္ဖြဲ႔ မယုံၾကည္မႈႏွင့္ သံသယမ ကင္းမႈမ်ားမွ ေန၍ ေလာက္ၿမိဳက္ေပါက္ဖြားလာခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ သဘာဝကပ္ေဘးဒုကၡက ရက္အနည္းငယ္သာၾကာမည္။ ႀကံ့ႀကံ့ခံစိတ္ တုိးပြားလာသည္ႏွင့္အမွ် သူတုိ႔ဘဝမ်ား တစ္ဖန္ရွင္သန္လာႏုိင္ၾကေပမည္။ ပ႗ိပကၡႏွင့္ သေဘာထား ကြဲလြဲတင္းမာမႈကမူ အခ်ိန္ကာလ ရွည္ၾကာေကာင္း ရွည္ၾကာႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ သတင္းမွားမ်ားႏွင့္ ေကာလာဟာလတုိ႔ေၾကာင့္ မုန္းတီးမႈႏွင့္ သံသယမကင္းမႈမ်ားကုိ ပုိမုိ တုိးပြားေစမည္သာ ျဖစ္သည္။ မီဒီယာမ်ားအပါအဝင္ လုပ္ေဆာင္သည့္ လုပ္ငန္းတုိင္းတြင္ ထင္လင္းျမင္သာေသာ သတင္းအခ်က္ အလက္မ်ားကုိ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ေပးၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ မွားယြင္းေသာ သတင္းမ်ားေၾကာင့္ သံသယ ပြားမႈကုိ ေရွာင္လြႊဲေစႏုိင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ေဘးဒုကၡ ခံစားေနရသူမ်ားႏွင့္အတူ အာဏာပုိင္မ်ားအေပၚ ယုံၾကည္မႈ တုိးပြားေစမည္လည္း ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အျခားကမၻာ့ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္အတူ ရင္ေပါင္တန္းႏုိင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနေသာႏုိင္ငံ
ျဖစ္သည္။ ယခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂ဝရက္ေန႔က ေျပာၾကားခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္
ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၏ မိန္႔ခြန္းတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဖြ႔ံၿဖိဳးတုိးတက္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆာင္ရြက္မည့္ အစီအစဥ္မ်ားတြင္ ကုလသမဂၢ INGO ႏွင့္ အရပ္ဘက္ အဖြ႔ဲအစည္းမ်ားႏွင့္ အတူ လက္တြဲေဆာင္ရြက္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အထင္အရွား ေျပာၾကားခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ကုလသမဂၢႏွင့္ လူလူခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကလည္း လူလူခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အေျခသေဘာတရားမ်ားျဖစ္ေသာ လြတ္လပ္မႈ၊ ၾကားေနမႈ၊ ဘက္လုိက္ျခင္းကင္းမႈမ်ားျဖင့္ အကူအညီလုိအပ္ေနသူမ်ားအား ကူညီေထာက္ပံ့မႈမ်ားကုိ
ေဆာင္ရြက္သြားရန္ အသင့္ရွိေနပါသည္။
သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ေဘးဒုကၡကုိ ေရွာင္လႊဲ၍ မရပါ။ သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိး
တက္ေရးႏွင့္ ဒီမုိကေရစီေရွ႕ရႈျဖစ္ေပၚတုိးတက္မႈ လမ္းေၾကာင္းတြင္ လူေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ေဘးဒုကၡမ်ားက ပိတ္ဆုိ႔မေနသင့္ပါ။ ကုလသမဂၢႏွင့္ ယင္း၏ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားႏွင့္အတူ လက္တြဲလုပ္ရန္ ရွိေနၾကပါသည္။ ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ စြမ္းေဆာင္မႈမ်ားကုိ ကူညီပံ့ပုိးရန္
ျပည္သူ႔ထံမွျပည္သူ႔ထံသုိ႔ ျပည္သူမ်ားႏွင့္အတူ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔အတူတကြ ရွိေနၾကၿပီျဖစ္ပါသည္။
(ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢဌါေနကုိယ္စားလွယ္ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ ညွိႏိႈင္းေရးမွဴး Ashok Nigam ေရးသားသည့္ မူရင္းေဆာင္းပါးအား ဘာသာျပန္ဆရာ မင္းဆက္မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္
ျပန္ဆုိပါသည္။)
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ သသာဝကပ္ေဘးဒုကၡမ်ားႏွင့္ လူလူခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အက်ပ္အတည္း
မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထိလြယ္ခုိက္လြယ္အေျခအေနရွိေသာ ႏုိင္ငံ ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၂ရက္ေန႔ႏွင့္ ၂ ရက္ေန႔မ်ားတြင္ နာဂစ္တည္းဟူေသာ မုန္တုိင္းက ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ဝင္ေရာက္
ေမႊေႏွာက္သြားခဲ့သည္။ ယင္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အဆုိးရြားဆုံး သဘာဝကပ္ေဘးဒုကၡ ျဖစ္ခဲ့သည္။ နာဂစ္ေၾကာင့္ လူေပါင္း ၁၄ဝဝဝဝ တုိ႔ အသက္ဆုံးရႈံးခဲ့ရၿပီး လူေပါင္း ၂.၄သန္းခန္႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ထိခုိက္ခံစားခဲ့ရသည္။
၂ဝ၁ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၂၂ရက္ေန႔က ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္း ဝင္ေရာက္ခဲ့ေသာ ဂီရိမုန္တုိင္းေၾကာင့္ လူ ၄၅ဦး ေသဆုံးကာ လူေပါင္း ၂၆ဝဝဝဝ တုိ႔၏ ဘဝမ်ားကုိ ဆုိးက်ဳိးမ်ား သက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ၂ဝ၁၁ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၄ရက္ေန႔က ျမန္မာ၊ ထုိင္းႏွင့္ လာအုိႏုိင္ငံတုိ႔ အၾကား နယ္စပ္မ်ားအနီးတြင္ရွိေသာ ရွမ္းျပည္နယ္ (ေတာင္ပုိင္း)တြင္ ၆.၈ ျပင္းအားရွိ ငလ်င္ႀကီး လႈပ္ခတ္ခဲ့သည္။ ယင္းသုိ႔ေသာ ကပ္ေဘးမ်ားႏွင့္ အျခားေသာ သဘာဝေဘး အႏၱရာယ္မ်ားေၾကာင့္လည္း ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ားမွာ မေျပာျပႏုိင္ေသာ ဒုကၡဆင္းရဲမ်ားကုိ ခံစားခဲ့ၾကရပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ျပည္သူျပည္သား အမ်ားအျပားမွာ သဘာဝကပ္ေဘး၏ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားမွ သူတုိ႔၏ဘဝမ်ားကုိ ျပန္လည္ ထူေထာင္ၿပီးရင္း ထူေထာင္ေနခဲ့ရပါသည္။
သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္မ်ားအျပင္ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ ျဖစ္ပြားေနေသာ ပဋိပကၡႏွင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္
ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ လူ႔အသုိင္းအဝုိင္းဆုိင္ရာ တင္းမာမႈမ်ားေၾကာင့္ လူဦးပမာဏအေျမာက္အျမား အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ရျခင္းကလည္း လူလူခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ တုံ႔ျပန္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား အေရးတႀကီး လုိအပ္လာခဲ့ပါသည္။
လူလူခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အေျခအေနမ်ားတြင္ ပထမဦးဆုံး တုံ႔ျပန္ေဆာင္ရြက္မႈျပဳခဲ့သူမ်ားမွာ
ေဒသခံအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာပုိင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ျဖစ္သည္။ ထုိေဆာင္ရြက္မႈတြင္ အိမ္နီး
ခ်င္းမ်ား၊ ဘာသာေရးအသင္းအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ရပ္ရြာေခါင္းေဆာင္မ်ားက ခ်က္ခ်င္း ဝုိင္းဝန္း၍ ကူညီမႈျပဳခဲ့ၾကပါ
သည္။ ထုိသူမ်ားသည္ လူ႔အသက္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ကယ္တင္ေပးခဲ့ၾကေသာ ပထမဦးဆုံး သူရဲေကာင္းမ်ား
လည္း ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ေသာ သဘာဝကပ္ေဘးဒုကၡမ်ားမွ သင္ခန္းစာမ်ားရယူကာျမန္မာ့လူ႔အသုိင္းအဝန္း သည္ ကပ္ေဘးဒုကၡမ်ားကုိ ႀကံႀကံခံႏုိင္လာခဲ့ပါသည္။ မည္သုိ႔ဆုိေစ ျမန္မာ့လူ႔အသုိင္းအဝန္းအား ပုိမုိႀကံ့ခုိင္သန္စြမ္းေစၿပီး ကူညီပံ့ပုိးရမည္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအစုိးရအေနျဖင့္ ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီ
မ်ားေၾကာင့္ မိမိ၏ ကပ္ေဘးဆုိင္ရာကူညီမႈလုပ္ငန္းမ်ား အရွိန္ျမင့္ေစႏုိင္ေၾကာင္းကုိ အသိအမွတ္ျပဳ လ်က္ရွိပါသည္။
အစုိးရအေနျဖင့္ ၎၏ ျပည္သူျပည္သားမ်ားအတြက္ အဓိက တာဝန္ေဆာင္ရြက္ရမည့္သူ ျဖစ္ပါသည္။ ကုလသမဂၢႏွင့္ လူလူခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာအဖြဲ႔အစည္းတုိ႔က အစုိးရႏွင့္အတူ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔မ်ား
ႏွင့္ ေျမျပင္တြင္ အတူတကြ လုပ္ေဆာင္ၾကပါသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔က ကမၻာ့ မည္သည့္ေနရာတြင္မဆုိ လုပ္ေဆာင္ေနၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း ဤကဲ့သုိ႔ လုပ္ေဆာင္ေနပါသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ လူလူခ်င္း
စာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အကူအညီေပးရာတြင္ မည္သူေတြက အကူအညီအလုိအပ္ဆုံး ျဖစ္သည္၊ မည္သည္တုိ႔လုိအပ္သည္၊ မည္ကဲ့သုိ႔ အေကာင္ဆုံး ကူညီႏုိင္သည္တုိ႔ကုိ ပုိင္းျခားကာ အကူအညီေပးမႈ
ကုိေသခ်ာေစေသာ အေျခခံသဘာဝတရားမ်ားျဖင့္ လမ္းညႊန္မႈျပဳလ်က္ရွိပါသည္။ ဆုိလုိသည္မွာ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔က လူမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ ယုံၾကည္ခ်က္ စသည္ျဖင့္ ဘက္လုိက္မႈမျပဳဘဲ ၾကားေန အေနအထားအားျဖင့္ လြတ္လပ္စြာ ကူညီပံ့ပုိးမႈ ျပဳေနသည့္သေဘာပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ကုလသမဂၢသည္ လူလူခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အကူအညီေပးျခင္းကုိ ျပည္တြင္းျပည္ပ အင္ဂ်ီအုိ
မ်ားႏွင့္ အရပ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ားႏွင့္အတူ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ လူလူခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အကူအညီေပးမႈကုိ အစုိးရ၊ အလွဴရွင္မ်ားႏွင့္ အကူအညီကုိ လက္ခံရရွိသူတုိ႔မွ အသိအမွတ္ျပဳေသာ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားမွတစ္ဆင့္ တာဝန္ခံမႈႏွင့္အတူ ထင္သာျမင္သာရွိစြာ ေဆာင္ရြက္ေနပါသည္။ ကုလသမဂၢအေနျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးႏွင့္ လူလူခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အကူအညီေပးျခင္းကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္သာမက ကမၻာတစ္ဝန္းရွိ ႏုိင္ငံအမ်ားအျပား ယုံၾကည္ အားထားရေသာ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္အျဖစ္
ႏွစ္ကာလအတန္ၾကာ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ကုလသမဂၢ၏ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈမ်ားမွာ ႏုိင္ငံအႏွံ႔တြင္ရွိပါသည္။ ေျမာက္ဘက္ ကခ်င္ျပည္နယ္မွသည္ အေရွ႕ေတာင္ဘက္ရွိ တနသၤာရီႏွင့္ မြန္ျပည္နယ္အထိ၊ အေရွ႕ဘက္ ကရင္ျပည္နယ္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္မွသည္ အေနာက္ဘက္ရွိ ခ်င္းျပည္နယ္ႏွင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္မ်ားအထိ ကုလသမဂၢက လက္လွမ္းမီသ၍ တတ္ႏုိင္သမွ် ကူညီပံပုိးမႈျပဳေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကုလသမဂၢႏွင့္အတူ အစုိးရႏွင့္ အရပ္သားအဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အထူးသျဖင့္ လက္ေတြ႔ေျမျပင္တြင္ လူအမ်ားကုိ လုိအပ္သည္မ်ား ကူညီေရး မရွိမျဖစ္ျဖစ္ေသာ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ ျပည္တြင္းရွိ အင္န္ဂ်ီအုိအဖြဲ႕အစည္းမ်ား ပါဝင္လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိပါသည္။ ယခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီႏွင့္ ေမလအတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ႏုိင္ငံတစ္ဝန္းရွိ လူေပါင္း ၅၄၅ဝဝဝ တုိ႔အတြက္ ဆန္မက္ထရစ္တန္ ၈၉၃ဝ သုိ႔မဟုတ္ ဆန္အိတ္ေပါင္း ၁၇၈ဝဝဝ အပါအဝင္ စားနပ္ရိကၡာပမာဏ ၁ဝ၂၅ဝ မက္ထရစ္တန္ကုိ ကူညီပံ့ပုိးေပးခဲ့ပါသည္။
လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားေရးဆုိင္ရာ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ကခ်င္ပဋိပကၡ၏ သားေကာင္ျဖစ္
ခဲ့ရသူအားလုံးအား ကူညီပံ့ပုိးႏုိင္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိပါသည္။ ထုိသုိ႔ စုေပါင္းႀကိဳးပမ္း
ေဆာင္ရြက္မႈ၏ ရလဒ္အျဖစ္ ယခုႏွစ္ တစ္ႏွစ္တည္းမွာပင္ ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ ေရႊ႕ေျပာင္းဒုကၡသည္ ၄ဝဝဝဝ ခန္႔အား ကုလသမဂၢမွ တုိက္ရုိက္ကူည္ီပံ့ပုိးမႈ ျပဳခဲ့ပါသည္။ ယင္းတုိ႔အထဲတြင္ ပ႗ိပကၡျဖစ္ပြားေနသည့္
ေနရာ ၁၃ ေနရာမွ ဒုကၡသည္ေပါင္း ၁၅ဝဝဝ ခန္႔အား ကုလသမဂၢအေထာက္အပံ့ျပဳ ယာဥ္တန္း ကုိးတန္းမွတစ္ဆင့္ အစားအေသာက္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ပစၥည္းမ်ားကုိ ျဖန္႔ေဝေပးႏုိင္ခဲ့ျခင္းလည္း ပါဝင္ပါသည္။ ကခ်င္ဒုကၡသည္မ်ားအား ကူညီပံ့ပုိးမႈျပဳရာတြင္ ပဋိပကၡ အေျခအေန၊ ရာသီဥတု၊ ပထဝီအေနအထားႏွင့္ အေျခံအေဆာက္အအုံ စသည့္ စိန္ေခၚမႈမ်ားစြာကုိ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရပါသည္။ ထုိစိန္ေခၚမႈမ်ားကုိ ရင္ဆုိင္ရာတြင္ ကုလသမဂၢႏွင့္ ယင္း၏ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔မ်ား မေရာက္ႏုိင္သည့္ ထုိေဒသမ်ားသုိ႔ တကယ္ေရာက္ႏုိင္ၾကသည့္ ေဒသဆုိင္ရာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ယင္း၏ မိတ္ဖက္အဖြ႔ဲအစည္းမ်ား၏ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈမ်ားအေပၚတြင္ အားထားေဆာင္ရြက္
ခဲ့ရပါသည္။
ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ လူ႔အသုိင္းအဝုိင္းဆုိင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားေၾကာင့္ အသက္အုိးအိမ္
စည္းစိမ္မ်ား ပ်က္စီးဆုံးရႈံးမႈ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သကဲ့သုိ႔ ေဒသခံျပည္သူလူထု၏ သက္ေမြးမႈဘဝမ်ားကုိပါ ထိခုိက္
ခံစားခဲ့ၾကရပါသည္။ ရခုိင္ျပည္နယ္အစုိးရ၏ ေနာက္ဆုံးသတင္းေဖာ္ျပခ်က္အရ ရခုိင္ျပည္နယ္ တစ္လႊားတြင္ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ဒုကၡသည္ေပါင္း ၆၃ဝဝဝခန္႔ ရွိသည္ဟု ဆုိသည္။ ထုိ႔ထက္မကေသာ
ျပည္သူမ်ားသည္ တစ္မ်ဳိးမဟုတ္တစ္မ်ဳိး ထိခုိက္ခံစားေနရၿပီး အကူအညီလုိအပ္ေနသည္။ ထပ္မံဆုိရလွ်င္ ေဒသ လူမႈအသုိက္အဝန္းသည္ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ ဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္ စိတ္ေသာက
ေရာက္ေနသူတုိ႔အား ကနဦး ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ား ေပးၿပီးျဖစ္သည္။ အရပ္သားအဖြ႔ဲအစည္းမ်ားႏွင့္ အလွဴရွင္တစ္ဦးခ်င္းစီတုိ႔မွ လွဴဒါန္းမႈမ်ားႏွင့္ ကူညီေထာက္ပံ့မႈမ်ားကုိလည္း ျပည္တြင္း သတင္းမီဒီယာတုိ႔တြင္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ေဖာ္ျပလ်က္ရွိပါသည္။ လူလူခ်င္းစာနာ ေထာက္ထားသည့္ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအေနျဖင့္ ထိခုိက္ခံစားရေသာ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ လူလူခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ ကူညီပံ့ပုိးမႈမ်ားျပဳေရးကုိ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္
လ်က္ရွိပါသည္။
လူလူခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈလုပ္ငန္းတြင္ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ လုပ္သားမ်ားမွာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ျခင္းျဖင့္ လုပ္ကိုင္ေဆာက္ရြက္ေနၾကပါသည္။ သဘာဝကပ္ေဘးဒုကၡမ်ားကုိ ထိခုိက္ခံစားရခ်ိန္တြင္ လူ႔အဖြ႔ဲအစည္းအတြင္း ယုံၾကည္မႈ၊ ေႏြးေထြးမႈမ်ားက ႀက႔ံႀက႔ံခံစိတ္ကုိ တုိးပြားေစပါသည္။ ပဋိပကၡႏွင့္ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈတုိ႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး၊ တစ္ဖြဲ႔ႏွင့္တစ္ဖြဲ႔ မယုံၾကည္မႈႏွင့္ သံသယမ ကင္းမႈမ်ားမွ ေန၍ ေလာက္ၿမိဳက္ေပါက္ဖြားလာခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ သဘာဝကပ္ေဘးဒုကၡက ရက္အနည္းငယ္သာၾကာမည္။ ႀကံ့ႀကံ့ခံစိတ္ တုိးပြားလာသည္ႏွင့္အမွ် သူတုိ႔ဘဝမ်ား တစ္ဖန္ရွင္သန္လာႏုိင္ၾကေပမည္။ ပ႗ိပကၡႏွင့္ သေဘာထား ကြဲလြဲတင္းမာမႈကမူ အခ်ိန္ကာလ ရွည္ၾကာေကာင္း ရွည္ၾကာႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ သတင္းမွားမ်ားႏွင့္ ေကာလာဟာလတုိ႔ေၾကာင့္ မုန္းတီးမႈႏွင့္ သံသယမကင္းမႈမ်ားကုိ ပုိမုိ တုိးပြားေစမည္သာ ျဖစ္သည္။ မီဒီယာမ်ားအပါအဝင္ လုပ္ေဆာင္သည့္ လုပ္ငန္းတုိင္းတြင္ ထင္လင္းျမင္သာေသာ သတင္းအခ်က္ အလက္မ်ားကုိ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ေပးၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ မွားယြင္းေသာ သတင္းမ်ားေၾကာင့္ သံသယ ပြားမႈကုိ ေရွာင္လြႊဲေစႏုိင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ေဘးဒုကၡ ခံစားေနရသူမ်ားႏွင့္အတူ အာဏာပုိင္မ်ားအေပၚ ယုံၾကည္မႈ တုိးပြားေစမည္လည္း ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အျခားကမၻာ့ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္အတူ ရင္ေပါင္တန္းႏုိင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ေနေသာႏုိင္ငံ
ျဖစ္သည္။ ယခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂ဝရက္ေန႔က ေျပာၾကားခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္
ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၏ မိန္႔ခြန္းတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဖြ႔ံၿဖိဳးတုိးတက္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆာင္ရြက္မည့္ အစီအစဥ္မ်ားတြင္ ကုလသမဂၢ INGO ႏွင့္ အရပ္ဘက္ အဖြ႔ဲအစည္းမ်ားႏွင့္ အတူ လက္တြဲေဆာင္ရြက္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အထင္အရွား ေျပာၾကားခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ကုလသမဂၢႏွင့္ လူလူခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကလည္း လူလူခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ အေျခသေဘာတရားမ်ားျဖစ္ေသာ လြတ္လပ္မႈ၊ ၾကားေနမႈ၊ ဘက္လုိက္ျခင္းကင္းမႈမ်ားျဖင့္ အကူအညီလုိအပ္ေနသူမ်ားအား ကူညီေထာက္ပံ့မႈမ်ားကုိ
ေဆာင္ရြက္သြားရန္ အသင့္ရွိေနပါသည္။
သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ေဘးဒုကၡကုိ ေရွာင္လႊဲ၍ မရပါ။ သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိး
တက္ေရးႏွင့္ ဒီမုိကေရစီေရွ႕ရႈျဖစ္ေပၚတုိးတက္မႈ လမ္းေၾကာင္းတြင္ လူေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ေဘးဒုကၡမ်ားက ပိတ္ဆုိ႔မေနသင့္ပါ။ ကုလသမဂၢႏွင့္ ယင္း၏ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားႏွင့္အတူ လက္တြဲလုပ္ရန္ ရွိေနၾကပါသည္။ ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ စြမ္းေဆာင္မႈမ်ားကုိ ကူညီပံ့ပုိးရန္
ျပည္သူ႔ထံမွျပည္သူ႔ထံသုိ႔ ျပည္သူမ်ားႏွင့္အတူ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔အတူတကြ ရွိေနၾကၿပီျဖစ္ပါသည္။
(ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ ကုလသမဂၢဌါေနကုိယ္စားလွယ္ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆုိင္ရာ ညွိႏိႈင္းေရးမွဴး Ashok Nigam ေရးသားသည့္ မူရင္းေဆာင္းပါးအား ဘာသာျပန္ဆရာ မင္းဆက္မွ ဆီေလ်ာ္ေအာင္
ျပန္ဆုိပါသည္။)
